شاه آن حال را تماشا کرد

اعتقاد عظیم پیدا کرد

از سر کوه میل دریا کرد

همچو خس بر کرانه‌ای جا کرد

عکس قد او آینه بربود خطا کرد

خود را چو دل ما هدف تیر بلا کرد

اشک آینه دار قد خم گشته من شد

دردا که قدم را غم عشق تو دو تا کرد

فریاد ز ناسازی طالع که نکردیم

[...]

دوشینه یکی وصف جمال تو ادا کرد

نادیده رخت مهر تو جا در دل ما کرد

توأمان مخترع مجنون شد

کاز قلم چهره گشایی ها کرد

تا شدم مخترع صورت کش

خطکم صورتکی پیدا کرد

که آخر بخت بد با ما چها کرد

به سد محنت از او ما را جدا کرد

معلم بر در دستور جا کرد

حدیث خود به خاصانش ادا کرد

به نزدیک پدر یک روز جا کرد

به خسرو مدعای خود ادا کرد

چنین در بزم شه تا شام جا کرد

سخن از هر دری با شه ادا کرد

طراز پرنیان نام خدا کرد

که چرخ بی‌ستون را او بپاکرد

شکر را آسمان خاری به پا کرد

که خسرو صدقه بخشید و فدا کرد

دوران می حسرت همه در ساغر ما کرد

بر هرچه نهادیم دل از دیده جدا کرد

نگشود قضا شست که آهی نکشیدیم

بر دوست ترم خورد خدنگی که خطا کرد

بازوی هنردارم و اقبال ندارم

[...]

شکفت غنچه و این عقده ام بدل جا کرد

که دهر چون گره از کار بسته ای وا کرد

پسند خاطر یک تن نیم چه چاره کنم

که بی نفاق بیکدل نمی توان جا کرد

بکشوری که سر زلف ها پریشانست

[...]

بلبل قدس وداع چمن دنیا کرد

بال پرواز سفر بیشتر از گل وا کرد

خار گلزار وطن دامن انسش بکشید

هر که درگلشن پرخار جهان مأوا کرد

شیشه زندگی قدسی اگر خورد بسنگ

[...]

چنان باران عنان از کف رها کرد

که روزن چشم نتوانست واکرد

فلک کس را مسلم کی رها کرد

شکسته بسته ای در کار ما کرد

ز روی قهر، هرجا ماجرا کرد

نیارد کوه از بیمش صدا کرد

آسایش تن غافلم از یاد خدا کرد

همواری این راه مرا سر به هوا کرد

غنچه راز مرا آه به ناخن وا کرد

خنده چاک، گریبان مرا رسوا کرد

زخم از پهلوی من طرف نمایان بربست

داغ در سینه من چشم تماشا وا کرد

گریه تلخ مرا خنده او شیرین ساخت

[...]

ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد

بهار نشأه این باده را دوبالا کرد

گره ز غنچه پیکان گشودن آسان است

دل گرفته ما را توان وا کرد

درین ریاض به بی حاصلی علم گردد

[...]