گنجور

 
سام میرزا صفوی

از خوش نویسان و خوش طبعان عراق است و در خط چپ از بی بدلان عالم بود و خط دیگری اختراع کرده بود و آنرا خط توأمان نامیده و صورت آن خط چنان بود که دو صورت بقلم می نوشت که این دو بیت در آنجا خوانا بود .

توأمان مخترع مجنون شد

کاز قلم چهره گشایی ها کرد

تا شدم مخترع صورت کش

خطکم صورتکی پیدا کرد

رساله نظمی باسم من در بحر لیلی و مجنون در سلک نظم آورده و در تعریف قواعد خط و چگونگی قلم و سیاهی و رنگ کردن کاغذ و ما یتعلق بها جهت رنگ کردن کاغذ از آن مثنوی بخاطر بود این بیت نوشت :

رنگی که صفای خط در آنست

از آب حنا و زعفران است

این مطلع هم از اوست :

بیوفا بودی در اول من تو را نشناختم

حیف اوقاتی که در عشق تو ضایع ساختم

این مطلع قصیده هم از اوست :

فیروزه ی سپهر در انگشترین توست

روی زمین تمام بزیر نگین توست