ای کریمی که دام منت را

کرم و بخشش تو دانه ماست

بهمه وقت چون فرو مانیم

کف زربار تو خزانه ماست

گر بخدمت همیرود تقصیر

[...]

آن شب که رخ تو شمع کاشانه ماست

خورشید جهان فروز پروانه ماست‌

آن شب که رخ تو شمع کاشانه ماست

خورشید جهان فروز پروانه ماست‌

یقین خورشید اندر خانهٔ ماست

حقیقت عقلِ کل دیوانهٔ ماست

تا عاقلهٔ ما دل دیوانهٔ ماست

یک درد نشان ده، که نه هم‌خانهٔ ماست

هر درد که ساغر جهان حصه کند

چون درنگری، نصیب پیمانهٔ ماست

عشقت صنما مجاور دیدهٔ ماست

جز عشق تو هرچه هست بیگانهٔ ماست

هرگونه که هست با غمت می‌سازم

زیرا که غمت حریف دیرینهٔ ماست

از تو ما را شکایتی ست لطیف

وان نه از تست از زمانه ماست

این چه می بود کم فرستادی

که همه شهر پرفسانه ماست

اگر آن را شراب باید خواند

[...]

بی‌خویشتنم و دیش یگانهٔ ماست

فریاد ز دست آنک هم‌خانهٔ ماست

من مجنونم در طلب و او لیلی

پس عقل و دین رتبه دیوانهٔ ماست

دل من در پی آن ماه، که جانانه ماست

گشت سرگشته و او همدم و همخانه ماست

دل ما گنج و گنجخانهٔ ماست

گوشهٔ جان ما خزانهٔ ماست

نغمهٔ بلبلان گلشن عشق

صفت صوت خوش ترانهٔ ماست

در خرابات عشق شب تا روز

[...]

منزل جان جهان بر در جانانهٔ ماست

مسکن اهل دلان گوشهٔ میخانهٔ ماست

خلوتی بر در میخانه گرفتیم ولی

حرم قدس یکی گوشهٔ میخانهٔ ماست

تا ز شمع رخ او مجلس جان روشن شد

[...]

در سراپردهٔ دل خلوت جانانهٔ ماست

جنت ار می طلبی گوشهٔ میخانهٔ ماست

خواجهٔ عاقل ما گرچه کمالی دارد

بندهٔ بندگی عاشق دیوانهٔ ماست

گنج عشقی که همه کون و مکان می جویند

[...]

مرغ عرشیم و قاف خانه ماست

کن فکان فرش آشیانه ماست

جعد مشکین و زلف وجه الله

دام دل عین و خال دانه ماست

ای فسوسی دم از فکوک مزن

[...]

نقش هستی رقم صورت کاشانه ماست

مستی کون و مکان از می و میخانه ماست

آب حیوان و می کوثری و ماء معین

جرعه صافی بی دردی پیمانه ماست

زرفشان شمع فلک، مجلس پیروزه لگن

[...]

صفا و روشنی کاندرون خانه ماست

ز عکس چهره آندلبر یگانه ماست

خرد که بیخبر از کاینات افتاده است

خراب جرعه از باده شبانه ماست

ز زلف و خط بتان باش برحذر دایم

[...]

شهر ویران شده گریه مستانه ماست

هرکجا هست غمی دربه‌در خانه ماست

از همه سو، ره بیغوله و صحرا بستند

هرکه را می نگری در پی دیوانه ماست

بال و پر سوخته هر یک به کناری رفتند

[...]

اشراق همه جهان پر افسانه ماست

از ساغر عشق عقل دیوانه ماست

دیوان خرد کتابت خامه ماست

نه طاق فلک رواق کاشانه ماست

عشرت روی زمین در دل ویرانه ماست

خلوت سینه پر آه، پریخانه ماست

کشتی چرخ اگر باد مرادی دارد

ناله بیخودی و نعره مستانه ماست

هر چه جز جذبه عشق است درین دامن دشت

[...]

چه شور است این که در کاشانهٔ ماست

که عقل ذوفنون دیوانهٔ ماست

فلک صیاد ما صید و جهان دام

نصیب و قسمت، آب و دانهٔ ماست

نمی دانم که را قسمت نمایند

[...]

اینکه ویران شده از سیل فنا خانه ماست

مخزن گنج بقادر دل ویرانه ماست

مینماید بجهان آنچه ز پیدا و نهان

همه یک پرتو حسن رخ جانانه ماست

گرچه هر دم ز بد و نیک جهان دم نزدیم

[...]