نقش هستی رقم صورت کاشانه ماست
مستی کون و مکان از می و میخانه ماست
آب حیوان و می کوثری و ماء معین
جرعه صافی بی دردی پیمانه ماست
زرفشان شمع فلک، مجلس پیروزه لگن
عکس رخسار قمر پرتو پروانه ماست
فارغ از کعبه و بتخانه و دیریم و کنشت
ملک وحدت وطن و قاف قدم خانه ماست
مرغ لاهوت که از دام دو کون آزاد است
در حقیقت چو صدف طالب دردانه ماست
حاصل «انطقناالله » و «ان من شی ء»
گر کنی فهم سخن قصه و افسانه ماست
چه غم از مفلسی و قلت اسباب مرا
گنج وحدت چو مقیم دل ویرانه ماست
جمله ذرات جهان آینه صورت اوست
مطلع نور تجلی رخ جانانه ماست
هست بر فرق نسیمی شرف سایه حق
زان لوای عظمت افسر شاهانه ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عمیق وجود و هستی انسان و ارتباط آن با جهان و ذات الهی می‌پردازد. شاعر با بیانی هنرمندانه و استعاره‌های زیبا، عشق و انس با خداوند را در کانون زندگی انسان قرار می‌دهد. او به وجود می و میخانه به عنوان نمادی از لذت و شادی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که در این دنیا، حقیقت و وحدت در دل انسان‌ها نهفته است. همچنین، شاعر به بی‌اعتنایی به مکان‌های مذهبی (کعبه، بتخانه و ...) اشاره کرده و تأکید می‌کند که وطن واقعی انسان در دل و روح اوست. در نهایت، او با زبانی پرشور به وحدت و یکپارچگی موجودات و تجلی نور الهی در تمامی ذرات جهان اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هستی و وجود ما به شکل و جلوه‌ای است که در محلی که در آن زندگی می‌کنیم، تجلی پیدا کرده است. سرمستی و شعف ناشی از بودن در این دنیا و مکان، از خوشی و لذت‌هایی است که از شراب و میخانه می‌گیریم.
هوش مصنوعی: آب حیات و شراب کوثر، نوشیدنی های پاک و گوارا هستند که بدون درد و غم به ما می‌رسند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به زیبایی و درخشندگی چهره معشوق است. شمعی که نورش از آسمان می‌جهد، به مانند نوری است که صورت معشوق را می‌تاباند و این درخشندگی مثل روشنایی قمر و پرتو پروانه است. در واقع، معشوق به قدری زیباست که از نور و زیبایی فضای اطرافش نیز جلوه‌گری بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: از مکان‌های مقدس و پرستشگاه‌ها دور هستیم، چون وطن واقعی ما جایی است که وحدت و تمامیت را تجربه می‌کنیم و این مکان خانه ماست.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای آسمانی که از قید و بندهای دنیوی رهایی یافته، در واقع چون صدفی است که به دنبال جواهرات درون خود می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر به خوبی به سخن و داستان ما توجه کنی، نتیجه‌اش این است که خداوند به ما سخن گفت و هر چیز از نهادی خاص برمی‌آید.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی از بی‌پولی و کمبود امکانات ندارم، زیرا گنجینه‌ی حقیقی و افتخار من، عشق و وحدتی است که در دل من ویرانه‌ای وجود دارد.
هوش مصنوعی: تمام ذرات جهان منعکس‌کننده تصویر او هستند و منبع نور و روشنایی تجلی چهره دلربای ماست.
هوش مصنوعی: نسیمی در بالای سر ماست که نشان‌دهنده‌ی عظمت و شان ماست و سایه‌ای از حقیقت را با خود به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
منزل جان جهان بر در جانانهٔ ماست
مسکن اهل دلان گوشهٔ میخانهٔ ماست
خلوتی بر در میخانه گرفتیم ولی
حرم قدس یکی گوشهٔ میخانهٔ ماست
تا ز شمع رخ او مجلس جان روشن شد
[...]
شهر ویران شده گریه مستانه ماست
هرکجا هست غمی دربه‌در خانه ماست
از همه سو، ره بیغوله و صحرا بستند
هرکه را می نگری در پی دیوانه ماست
بال و پر سوخته هر یک به کناری رفتند
[...]
عشرت روی زمین در دل ویرانه ماست
خلوت سینه پر آه، پریخانه ماست
کشتی چرخ اگر باد مرادی دارد
ناله بیخودی و نعره مستانه ماست
هر چه جز جذبه عشق است درین دامن دشت
[...]
اینکه ویران شده از سیل فنا خانه ماست
مخزن گنج بقادر دل ویرانه ماست
مینماید بجهان آنچه ز پیدا و نهان
همه یک پرتو حسن رخ جانانه ماست
گرچه هر دم ز بد و نیک جهان دم نزدیم
[...]
مینماید به جهان آنچه ز پیدا و نهان
همه یک پرتو حسن رخ جانانهٔ ماست
گرچه هرگز ز بد و نیک جهان دم نزنیم
از کران تا به کران قصّهٔ افسانهٔ ماست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.