مرغ عرشیم و قاف خانه ماست
کن فکان فرش آشیانه ماست
جعد مشکین و زلف وجه الله
دام دل عین و خال دانه ماست
ای فسوسی دم از فکوک مزن
ذات حق فارغ از فسانه ماست
زان حرام است با تو می خوردن
کاین شراب از شرابخانه ماست
بی نشان ره به ذات حق نبرد
کان نشان سی و دو نشانه ماست
گر طلبکار ذات یزدانی
وجه بی عذر و بی بهانه ماست
آتش کفر سوز و شرک گذار
نار توحید یکزبانه ماست
آنچه اشیا وجود از او دارد
گوهر بحر بی کرانه ماست
نام صوفی مبر که آن دلبر
فارغ از فش و ریش و شانه ماست
تن تنانای ما الف لام است
مست عشقیم و این ترانه ماست
چون نسیمی همه جهان امروز
سرخوش از باده شبانه ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف مقام و منزلت خود و ارتباطش با حق اشاره دارد. وی خود را چون مرغی عرش در نظر می‌گیرد که قاف آشیانه‌اش است. زلفانی به زیبایی و دلربایی خاص، نشان‌دهنده عشق و زیبایی الهی است. شاعر به اشتباهات و کج‌فهمی‌های دیگران می‌پردازد و از دل پاک و حقیقت‌جوی خود سخن می‌گوید. او بر این باور است که تنها از طریق عشق و صفای دل می‌توان به ذات حق دست یافت و هر گونه شرک یا کفر را رد می‌کند. در نهایت، او بر عشق و مستی ناشی از آن تأکید دارد و نمادی از خوشی و سرخوشی در زندگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ما موجوداتی بلندپرواز و عظیم هستیم، و جایی که زندگی می‌کنیم همانند قاف، جایی است که زندگی‌مان را با سر و سامان خاصی می‌چینیم. اینجا، زمین ما به مانند فرشی است که زیر پای ما را پوشانده و نشانی از آرامش و منزلت ماست.
هوش مصنوعی: موهای مجعد و مشکی او، که جلوه‌ای از زیبایی خدشه‌ناپذیر است، دل ما را به دام می‌اندازد و نقطه‌های زیبای صورتش مثل خال داناست.
هوش مصنوعی: ای فسوسی، به شایعات و داستان‌ها توجه نکن، چرا که ذات حق و حقیقت از این قبیل مباحث آزاد و مستقل است.
هوش مصنوعی: نوشیدن این شراب در کنار تو ممنوع است؛ زیرا این شراب از خانه ما می‌آید.
هوش مصنوعی: بدون نشانه‌ای، نمی‌توان به حقیقت الهی رسید، زیرا این نشانه‌ها نمایانگر ویژگی‌های ما هستند.
هوش مصنوعی: اگر کسی خواهان ذات الهی باشد، این درخواست بی هیچ عذر و توضیحی از جانب ماست.
هوش مصنوعی: آتش کفر و شرک، سوزاننده است و آنچه که ما را به سوی یکتاپرستی هدایت می‌کند، شعله‌ای است که تنها به یک زبان واحد معرفی می‌شود.
هوش مصنوعی: تمام چیزی که اشیاء به واسطه آن وجود دارند، همان جوهر بی‌پایان ماست.
هوش مصنوعی: نام صوفی را ذکر نکنید، زیرا آن معشوق از ظواهر و قید و بندهای دنیا آزاد است و هیچ توجهی به حواشی و زینت‌های ظاهری ما ندارد.
هوش مصنوعی: ما عاشقانه‌ای بی‌نظیر هستیم و در میان عشق خود، این شعر نماینده حال ماست.
هوش مصنوعی: امروز همه جا به لطف باده‌ای که در شب نوشیده‌ایم، شاد و سرمست است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای کریمی که دام منت را
کرم و بخشش تو دانه ماست
بهمه وقت چون فرو مانیم
کف زربار تو خزانه ماست
گر بخدمت همیرود تقصیر
[...]
از تو ما را شکایتی ست لطیف
وان نه از تست از زمانه ماست
این چه می بود کم فرستادی
که همه شهر پرفسانه ماست
اگر آن را شراب باید خواند
[...]
دل ما گنج و گنجخانهٔ ماست
گوشهٔ جان ما خزانهٔ ماست
نغمهٔ بلبلان گلشن عشق
صفت صوت خوش ترانهٔ ماست
در خرابات عشق شب تا روز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.