دل بی لطف تو جان ندارد

جان بی تو سر جهان ندارد

ناید ز کمال عقل عقلی

تا نام تو بر زبان ندارد

ناید ز جمال روح روحی

[...]

هر کو چو تو دلستان ندارد

خورشید شکر فشان ندارد

از دست غم عشق تو جانا

آن جان ببرد که جان ندارد

مشکی که ز شب پدید گردد

[...]

سفتی جسد جهان ندارد

کز خلعت او نشان ندارد

داد و دهشت کران ندارد

گر بیش کنی زیان ندارد

دلی کز عشق جانان جان ندارد

توان گفتن که او ایمان ندارد

درین میدان که یارد گشت یکدم

که کس مردی یک جولان ندارد

شگرفی باید از گنج دو عالم

[...]

اگر درمان کنم امکان ندارد

که درد عشق تو درمان ندارد

ز بحر عشق تو موجی نخیزد

که در هر قطره صد طوفان ندارد

غمت را پاک‌بازی می‌بباید

[...]

کسی کو دیدهٔ سلطان ندارد

به سلطان رفتنش امکان ندارد

بگفتا درد من درمان ندارد

که بی تو زیستن امکان ندارد

تبه گشتی و روی آن ندارد

که بِه گردی چو این امکان ندارد

درین عالم کمال امکان ندارد

که گرماهست جز نقصان ندارد

که دردی را که آن درمان ندارد

ز حضرت جز دل ایشان ندارد

بخوبی کس چو بکتاش آن ندارد

که کس زو خوبتر امکان ندارد

چه گویم، بیش ازین امکان ندارد

که جانم بیش ازین فرمان ندارد

ولی اندیشهٔ تو آن ندارد

معما گفتن تو جان ندارد

ازان یک وادی‌اش پیشان ندارد

که حرص آدمی پایان ندارد

سخن بالای این امکان ندارد

کسی منکر شود کو جان ندارد

دریغا درد مادرمان ندارد

حقیقت راه ما پایان ندارد

دل عطّار این دم جان ندارد

که دل جانست جان جانان ندارد

نباتی چو خط تو بستان ندارد

مذاق لبت شکرستان ندارد

همه«آنی»و ملک خوبی تو داری

تو این داری و جز تو، کس«آن»ندارد

چو گردون نیی، زانکه کین تو پیدا

[...]

ای آنکه همای همّت تو

جز بر فلک آشیان ندارد

یک نکته ز راز خویش گردون

از خاطر تو نهان ندارد

بی رای تو مملکت چه باشد؟

[...]