هجران ترا چو گرم شد هنگامه

بر آتش من قطره فشان از خامه

من رفتم و مرغ روح من پیش تو ماند

تا همچو کبوتر از تو آرد نامه

بگسل رسن از بی‌فسار عامه

مشغول چه باشی به بارنامه؟

تو خود قلم کردگار حقی

احسنت و زهی هوشیار خامه

قول تو خط توست، مر خرد را

[...]

همان گه نزد ویرو کرد نامه

ز تندی کرد چون شمشیر خامه

ز رام آورد مشک آلود نامه

برد از ویس خون آلود جامه

کنون ده در بخواهم گفت نامه

به گفتاری که خون بارد ز خامه

جفا نامه نهادم نام نامه

که بر وی خون همی بارید خامه

چو مشکین کرد مشکین نوک خامه

به نوک خامه مشکین کرد نامه

فرستادم به نزد دوست نامه

برو پیچیده خون آلوده جامه

گهی بویید مشک آلود جامه

گهی بوسید خون آلود نامه

ز دیدارش بدل داده‌ست جامه

ز گفتارش بدل داده‌ست نامه

حریر و مشک و عنبر خواست و خامه

ز درد دل به رامین کرد نامه

نشاید کم بدَرّد دست جامه

و یا خواند زبان فریاد نامه

دی ناگه از نگارم اندر رسید نامه

قالت: «رای فوادی من هجرک القیامه»

گفتم که: «عشق و دل را باشد علامتی هم»

قالت: «دموع عینی لم تکف بالعلامه»

گفتا که: «می چه سازی؟» گفتم: «که مر سفر را»

[...]

شمتی یاد کن ز یک نامه

خام کی باشد آنچنان خامه

هرزه پنداشت کور خودکامه

نکند خایه درد چون جامه

صورت سرو چیست زی عامه

راست قد تازه‌روی و خوش کامه

هست در جنگ نیروی عامه

همچو ارزیز گرم بر جامه

همه نقّاش معنی از خامه

دُرّ و زر دَرج کرده در نامه

همچو عیسی ز خاطر و خامه

نقش با جان نموده در نامه

آب عذبست نکته بر نامه

آتش باد پیکرش خامه