که با پیل و با شیربازی کند

چنان دان که از بی‌نیازی کند

همی با تو در پرده بازی کند

ز بیرون ترا بی‌نیازی کند

بمی در همی تیغ‌بازی کند

میان یلان سرفرازی کند

ای سرافرازی که بر خورشید چرخ

شعله رایت سرافرازی کند

کلک تو در نظم کار مملکت

بر نفاذ تیغ طنازی کند

عار دارد همت کو در سخا

[...]

چو نام توام جان‌نوازی کند

به من دیو کی دست‌یازی کند‌؟

زمانه چو عاجز نوازی کند

به تند اژدها مور بازی‌کند

گوزنی که با شیر بازی کند

زمین جای قربان نمازی کند

همه مردمی سرفرازی کند

سر آن شد که مردم‌نوازی کند

عقابی که نخجیر‌ساز‌ی کند

به فروجکان دست‌بازی کند

زمانه که را کارسازی کند

ستاره به جان که بازی کند

ولیکن چو شه تیغ‌بازی کند

سر تیغ او سرفرازی کند

درآمد که گردن فرازی کند

بدان آتش تیز بازی کند

گر اقبال من کارسازی کند

سرش بر سر نیزه بازی کند

لبم لعل را کارسازی کند

خیالم به خورشید بازی کند

کدو گر به نو شاخ بازی کند

به شاخ کهن سرفرازی کند

بدان تا بدان ترکتازی کند

سوی آب‌خور چاره سازی کند

اگر دشمنی ترکتازی کند

رقیب حرم چاره سازی کند

گه از رنگ تر عشوه بازی کند

گه از بوی خوش دل نوازی کند

چو بدخواه من سرفرازی کند

سرش بر سر نیزه بازی کند

که با کاروان ترکتازی کند

بدان جنگیان کینه‌سازی کند