ای جان بدسگالان جفت گداز کرده

وی طبع نیک خواهان انباز ناز کرده

شد روزه خجسته عید مبارک آمد

اندر گشاده یابی این در فراز کرده

درهای رنج بادا بر تو فراز دائم

[...]

به‌هر حاجت که خلق آغاز کرده

دلی دارد چو دریا؛ بازکرده

همان تمثال اول ساز کرده

همان کاغذ برابر باز کرده

مقالت‌های حکمت باز کرده

سخن‌های مضاحک ساز کرده

صراحی چون خروسی ساز کرده

خروسی کاو به وقت آواز کرده

همان یک‌شخص کاین را ساز کرده

همان انجم‌گر‌ی آغاز کرده

ملک بر هر دو جان انداز کرده

در گنج و در دل باز کرده

لیلی گُله‌بند باز کرده

مجنون گِله‌ها دراز کرده

سنبل سر نافه باز کرده

گل دست بدو دراز کرده

او پرّ سخن دراز کرده

پرنده رحیل ساز کرده

عطارد نامهٔ تو ساز کرده

سماع زهروی آغاز کرده

شراب و آبگینه راز کرده

به سوی شیشه سنگ انداز کرده

بازآمد آن مغنی با چنگ سازکرده

دروازه بلا را بر عشق باز کرده

بازار یوسفان را از حسن برشکسته

دکان شکران را یک یک فراز کرده

شمشیر درنهاده سرهای سروران را

[...]

زمانه برگ عشرت ساز کرده

فلک درهای دولت باز کرده

ز خارا دید جوئی ساز کرده

رهی در مغز خارا باز کرده

رخش گلبرگ خوبی ساز کرده

قدش بر سرو رعنا ناز کرده

چمن چون طوطیان پر باز کرده

غزال از نافه مشگ انداز کرده

عروس گل عماری ساز کرده

ز خوبی بر ریاحین ناز کرده

ز هر مستی سرود آغاز کرده

بهر برگی نوائی ساز کرده

در جمع ماهرویان، هم صحبتی است ما را

کاسباب خرمی را، صد گونه ساز کرده

از باده های وصلش، هر کس گرفته جامی

چون دور ما رسیده، آهنگ ناز کرده

لب بر لبش چو ساغر، خلقی بکام و شاهی

[...]