به هم بوده اند و به هم زاده اند

دل از مهر با یک دگر داده اند

جسدا قومی که داد بندگی را داده اند

ترک دنیا کرده اند و از همه آزاده اند

روزه با روزه و در گوشه بنشسته اند

باز شبها در مقام بندگی استاده اند

طرفه العینی نبوده غافل از حضرت ولی

[...]

همه باژ ضحاک را داده‌اند

ز کامش برون گام ننهاده‌اند

همه مشربان بی خود افتاده‌اند

ز خوشگوی مجلس به ما داده‌اند

ای بس خزانه‌ها که به مداح داده‌اند

تا این خزانه‌های مدایح نهاده‌اند

از این روی در شبهت افتاده‌اند

که صاحب دو قرنش لقب داده‌اند

روزی از آنجات فرستاده‌اند

آن خوری اینجا که ترا داده‌اند

حرص تو را عقل بدان داده‌اند

کآن نخوری که‌ت نفرستاده‌اند

آسمان را در همه بگشاده‌اند

در بهشتم مسندی بنهاده‌اند

چون صحابه یک بیک آزاده اند

در هدایت چون نجوم افتاده اند

آسمانها جمله در بگشادهاند

هرچه هست از بهر تو بنهادهاند

صدر صدور مشرق و مغرب نظام دین

بر رقعه کمال تو شاهان پیاده‌اند

چرخ بلند و همت عالیت گوییا

هردو به هم ز یک رحم و صلب زاده‌اند

احباب تو به ذُوره دولت رسیده‌اند

[...]

در کوی بیخودی نه کنون پا نهاده‌اند

کز ما در عدم، همه خود مست زاده‌اند

آتشی را شکل آبی داده‌اند

واندر آتش چشمه‌ای بگشاده‌اند

عاشقان در سیل تند افتاده‌اند

بر قضای عشق دل بنهاده‌اند

آن موالید از تجلی زاده‌اند

لاجرم مستور پردهٔ ساده‌اند

به همدیگر این جمله استاده اند

ز مبدا بر این اصل بنهاده اند

ز سوز دل آنها خبر داده‌اند

که از دل درین آتش افتاده‌اند

خوش در میخانه را بگشاده اند

باده نوشان را صلائی داده اند

در خرابات مغان رندان ما

بر در میخانه مست افتاده اند

جام می بر دست و مستانه مدام

[...]

آنها که نام خویش کریمی نهاده‌اند

چیزی که گفته‌اند همانا که داده‌اند