بگذر ازین آب و خیالات او

بر پر ازین خاک و خرابات او

عجب درمانده بد در کائنات او

که چون آمد نهان در سوی ذات او

حقیقت ذات یابد در صفات او

عیان بیند نمود نور ذات او

ز ذات آمد عیان سوی صفات او

در اینجا هم بدیدش نور ذات او

چنان گم دید خود اندر صفات او

که پیدا شد حقیقت عین ذات او

گوهر دریای تقوی ذات او

تا ابدداعی حق دعوات او

مشرق او نسبت ذرات او

نه بر آمد نه فرو شد ذات او

در بلا هم می‌چشم لذات او

مات اویم مات اویم مات او

سخت می‌تولی ز تربیعات او

وز دلال و کینه و آفات او

مات او و مات او و مات او

که همی‌دانیم تزویر‌ات او

پنج و چار و شش نباشد ذات او

نفی هستیها بود اثبات او

ز غیبش نداند کسی ذات او

که از نفی غیر است اثبات او

آنکه شد عالم طفیل ذات او

لی مع اللّه کاشف حالات او

منحصر شد رهبری در ذات او

هست منشور جهان آیات او

بگذر از این خواب و خیالات او

بر پر از این خاک و خرابات او

جمع آمد جملگی در ذات او

بی نهایت شد چو ذات آیات او

در بلا هم می چشم لذات او

مات اویم مات اویم مات او

شامه بگشا از پی نفخات او

مات او شو مات او شو مات او

دریغ از گردش دوران و دور بی‌ثبات او

که هر لحظه به شویی رام می‌گردد بنات او

چه حرمان‌خیز این صحرا چه آتش‌زاست این بیدا

که زاید تشنگی در کام جان‌ها از فرات او

به جم هم عهد جام وی سریرش خوابگاه کی

[...]

مات اویم مات اویم مات او

که همی رانیم تزویرات او