گه شانه کش طرهٔ لیلا باشی

گه در سر مجنون همه سودا باشی

گه آینهٔ جمال یوسف گردی

گه آتش خرمن زلیخا باشی

چون تو کبر و بی پا باشی

خاص درگاه کبریا باشی

به جان و دل ترا باشم، چه باشد گر مرا باشی

ز جان و دل جدا باشم چو از چشمم جدا باشی

زوال پادشاهی را ستم کردن سبب باشد

مکن بر دل ستم هرگز، چو بر دل پادشا باشی

تمامی داد دل باشد به دلبر دل عطا دادن

[...]

جانا چو نه پنهان و نه پیدا باشی

با ما باشی دائم و بی ما باشی

تا کی سوزد ز آرزویت جانم

جان بشکافم بوکه در آنجا باشی

دوش آمد و گفت: چند تنها باشی

گر قطره نباشی همه دریا باشی

هرگه که تنت جهان و دل جان گردد

تو جان و جهان شوی همه ما باشی

پس تو محتاج کس چرا باشی

با تو است آن به هر کجا باشی

تا تو ریش و سری چو ما باشی

جان و دل گرد، تا خدا باشی

روز و شب چون درین بلا باشی

کی توانی که با خدا باشی؟

تا تو در خویش مبتلا باشی

دوست خود، دشمن خدا باشی

بتا به عهد من ار بر سر جفا باشی

دل ضعیف مرا مایه دوا باشی

مشو ز دیده ی ما دور ای دو دیده ی من

تو همچو جان منی چون ز من جدا باشی

دلا تو پادشه من شدی مرو از راه

[...]

از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی

خطا نباشد اگر بر خط وفا باشی

اگر وفای رفیقان خود به جای آری

خدای باد رفیق تو هرکجا باشی

به آهِ سرد اسیران که نیّتم این است

[...]

تا نه از جان و تن فنا باشی

مرد آن آگهی کجا باشی

طمع تراست که مقبول کاینات شوی

مکن دو کار اگر شاه اگر گدا باشی

به هیچ جا مرو ایدوست بی طلب هرگز

ز هیچکس مطلب هیچ هر کجا باشی

امروز در آن کوش که بینا باشی

حیران جمال آن دل آرا باشی

شرمت بادا چو کودکان در شبها

تا چند در انتظار فردا باشی

گه شانه کِش طرّهٔ لیلی باشی

گه در سر مجنون همه سودا باشی

گه آینهٔ جمال یوسف گردی

گه آتشِ خرمن زلیخا باشی

گمان نداشتم آنقدر بی‌وفا باشی

که بی‌سبب ز علی‌اکبرم جدا باشی