مرو را گفت شاها مرو آباد

اگر نیکست ور بد مر ترا باد

اگر تو یار نو کردی روا باد

ز گیتی آنچه می‌خواهی ترا باد

آباد بر این بر که و این طارم آباد

وز هر دو خداوند جهان کامروا باد

هر جاه ترا بلندی جوزا باد

درگاه ترا سیاست دریا باد

رای تو ز روشنی فلک سیما باد

خورشید سعادت تو بر بالا باد

صحبت عام در بهشت آباد

مرگ باشد که مرگ عامی باد

هزارت حاجت از شاهی روا باد

هزارت سال در شاهی بقا باد

گر او بی‌تاج شد تاجش رضاباد

سر این تاج‌داران را بقا باد

گویی ز تو دردسر جدا باد

درد آن من است، سر تو را باد»

که جان ما فدای آن بلا باد

بما تو هرچه خواهی آن بماباد

شه از من در غریبی مبتلا باد

و یا شهمات این نطع دو تا باد

سر افرازی که جاویدش بقا باد

کفش سر چشمۀ فیض سخا باد

بدان تا نگسلد از گردش چرخ

زجانش رشتۀ جانت دو تا باد

چو پشت او قوی از بازوی تست

[...]

تو را از تخت شاهی متکا باد

جناب تو جهان را ملتجا باد

ز بهر سوختن خصم تو خار است

چو گل پیراهن عمرش قبا باد

سعادت را که مرغ خانهٔ توست

[...]

همه کامیت از عالم روا باد

همه بر مسند شاهیت جا باد

هرآن کامی که خواهی از جهان تو

امیدت بر مراد دل روا باد

هرآنچ از عمر ایشان می شود کم

[...]

دلارام مرا یارب بقا باد

همه میل دلش سوی وفا باد

به الهامش وفا در خاطر انداز

ز یاد او هرچه بگذارد جفا باد

اگرچه کس نخواهد روزی تنگ

[...]

دولت وصل او مهیا باد

خاطر او مدام با ما باد

دمسازی دوستان تو را باد

ور من میرم تو را بقا باد

فلک را سایه چتر تو جا باد

هزارت سال در شاهی بقا باد

کنون آن تخت و آن دولت تو را باد

بود تا دهر در عمرت بقاباد

به هر کارت، سعادت رهنما باد

به فیروزی همه کامت روا باد

در لحد مونس تنهائی او حورا باد

بر رخ روز خوشی نسخه ای از فردا باد