جلایر در سواری اوستاد است

به اسب اندازی از رستم زیاد است

جرید افکن، تقلا زن، سواری است

تفنگ اندازی، و نیزه گذاری است

به پیش روی قیقاج و چپ و راست

[...]

جلایر هر دو چشمش سرمه دارد

ز پوشن یک عبا، یک تِرمه دارد

قبای عاقری پوشد بغل‌بند

کلاهش از عرق گاهی کند گند

فرنگی باشدش ار خالقی چیت

[...]

جلایر سینه پر سوز دارد

وطن در تکیه نوروز دارد

کند هر روز و شب یک اشرفی صرف

سوای قیمت فرش و مس و ظرف

زمستان است و درها پرده خواهند

[...]

جلایر قرض او بی حد و مَرْ شد

ز سرما حالتش از سگ بتر شد

جلایر تا زنخ در زیر قرض است

ز سرما تا سحر هر شب به لرز است

چرا شهزاده از حالش خبر نیست

[...]

جلایر یک سفر بغداد کرده

ز یاران و رفیقان یاد کرده

خصوصا در زیارت‌های مخصوص

به زیر چلچراغ و پای فانوس

اول داده به باشماقچی فلوسی

[...]

امام و پیشوا در خنده افتاد

دو لعلش در سخن تابنده افتاد

که مقصود تو با انجاح ماضی است

ولیعهد ازمحمدشاه راضی است

نگوید با پدر جز راست هرگز

[...]

خوشا آنان که ملک و آب دارند

یو و اوجار و چوم و گاب دارند

برون خانه‌شان یک خرمن کود

ز سرگین مراعی گشته موجود

همه نرخر ز ماده خر گرفته

[...]

جلایر زان شدیدالجوله آید

که استقبال رکن‌الدوله آید

نهاده رو به دروازه خیابان

گذشته از پل و خندق شتابان

چو مرغی کو قفس را در گشوده

[...]

جلایر مرکب رهوار دارد

برایش کاه و جو بسیار دارد

چو مرکب را بر آن درگاه راند

همه مدحت سراید نَعْت خواند

سر از پا کِیْ شناسد تشنه کامی

[...]

جلایر سر به جیب فکر برده

بسی اندیشه در این کار کرده

که یارب آن دو قوچ مست و مغرور

که با هم آزمایند این چنین زور

از این زور آزمائی سودشان چیست

[...]

جلایر نیز اگر طماع باشد

به خود تنها مدیدالباع باشد

طمع دارد که با اربابِ بینش

خداوندان ملک آفرینش

نشیند نکته‌های نغز سنجد

[...]

جلایر چون گذارش بر ری افتاد

به مهمان داری کهیای بغداد

بسی اعجوبه در پاشویه‌ها دید

که الحق واجب‌الواگویه‌ها دید

تو ای دشتِ اوجان، پیوندِ جانی

[...]

جلایر رفت و بر خود کرد واجب

که گیرد پول و بدهدشان مواجب

عمر را هم‌سفر با خویش کرده

عجب‌ها زان سبیل و ریش کرده

بشارت باد! کان سنی نجس رفت

[...]

جلایر شرح دیگر را بیان کن

گهر آور نثار این و آن کن

ولیعهد شهنشاه جوان بخت

که زآغاز آمد او شایسته تخت

ثنایش ذکر لب کن صبح تا شام

[...]

جلایر کن دعا این انجمن را

بیار آن طوطی شکر سخن را

کند عرضی مگر او نغز و شیرین

که در این انجمن ماه است و پروین

ولیعهد شهنشه شاد گردد

[...]

جلایر غم مخور چون شه کریم است

تو گر یک ذره ای، لطفش عمیم است

دعایش ذکر لب کن صبح تا شام

ثنای او ترا شیرین کند کام

خداوندا به حق ذات بی چون

[...]

جلایر! شاه ظل کردگارست

پناه او امان از روزگارست

دعای شاه عباس جوان بخت

که ز آغازست او شایسته تخت

به تو فرض است چون حمد و دعایش

[...]

جلایر چند مغموم و حزینی

به بیت الحزن با غم همنشینی؟

چو مرغی بینمت پرها شکسته

به بند غم دو پایت سخت بسته

به زندان غمت محبوس بینم

[...]

جلایر می‌شود مشعوف چندان

که ناید در حساب و حد امکان

شرفیاب حضور باهرالنور

چو حاصل می‌شود وقتی است مسرور

شود چون بعد از آن محروم خدمت

[...]

جلایر رو دعایش گیر از سر

به غیر از حمد و نعت از جمله بگذر

خداوندا به نور پاک احمد

وجود او نبیند در جهان بد

مرام و مطلبش بادا مهیا

[...]