ای زمین کربلا دل شاد زی
تا قیامت زان سبب آباد زی
البشاره ای زمین کربلا
کایدت مهمان سلطان الوری
آسمان شو عرش شو بر خود ببال
گردن دولت بکش بربند یال
قبه ی عزت به گردون کن بلند
هم بر آن پیرایه مهر و ماه بند
بارگاه پادشاهی ساز کن
طرح ایوان و رواق آغاز کن
تخت شاهی اندر آن ایوان بزن
بر فراز تخت مسند درفکن
کاینک از ره می رسد شاهی بزرگ
در رکاب او امیران سترگ
آهوانت را بگو ای کربلا
نافه اندازند اندر راهها
دشت و صحرا را عبیرافشان کنید
خاک را با مشک تر یکسان کنید
باد را گو تا بیفشاند غبار
از در و دیوار و دشت آن دیار
گو بپاشد دشت و صحرا را سحاب
از برای مقدم شه زود آب
تشنه لب آمد شه دنیا و دین
ای فرات آماده کن ماء معین
گر فرات آبی نیارد گو میار
ور نبارد ابر آنجا گو مبار
تا قیامت ز اشک چشم دوستان
دجله ها باشد در این صحرا روان
ور نباشد مشک و عنبر باک نیست
نافه ای خوشبوتر از این خاک نیست
بوی جان آید ز خاک کربلا
جان فدای خاک پاک کربلا
شهپر جبریل و زلف حور عین
بس بود جاروب در آن سرزمین
از حجاز آمد برون سلطان دین
رو بسوی کعبه ی صدق و یقین
زد برون از کشور بطحا بساط
ره همی برید با شوق و نشاط
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره زمین کربلاست و از اهمیت و احترام آن مکان مقدس سخن میگوید. شاعر از کربلا میخواهد که همواره آباد بماند و از آمدن مهمانان بزرگ، به ویژه سلطان الوری (امام حسین(ع)) خبر میدهد. او از زمین کربلا میخواهد که با شکوه و وقار پذیرای این مهمان باشد، و از طبیعت میخواهد که برای استقبال از حضرت آماده شود. در نهایت، شاعر به زیبایی و عطر خاص خاک کربلا اشاره کرده و عشق و احترام خود را به این سرزمین مقدس ابراز میکند.
هوش مصنوعی: ای زمین کربلا، همیشه شاد و سرزنده باش، چون به خاطر واقعهای عظیم، همیشه در یاد و خاطر مردم ماندگار خواهی بود.
هوش مصنوعی: زمینی در کربلا وجود دارد که تو را به مهمانی پادشاه عالم دعوت میکند.
هوش مصنوعی: به آسمان برو، به بلندیها برس و بر خودت ببال. به قدرت و عظمت خود افتخار کن و به زیبایی زندگیات توجه کن.
هوش مصنوعی: عزت و احترام را به آسمان برسان و برای آن، زینتهایی از خورشید و ماه قرار بده.
هوش مصنوعی: برای پادشاهی، بنایی بزرگ بساز و طراحی ایوان و رواق را شروع کن.
هوش مصنوعی: در آن ایوان، تخت پادشاهی بساز و بر فراز آن، نشیمنگاه را قرار بده.
هوش مصنوعی: اکنون از راه میرسد پادشاهی بزرگ و در کنار او مردان برجسته و بزرگوار حضور دارند.
هوش مصنوعی: به آهوانت بگو ای کربلا، که در راهها به دلبری و زیبایی قدم بزنند.
هوش مصنوعی: دشت و بیابان را با عطر خوش پر کنید و خاک را با مشک مرطوب سازید.
هوش مصنوعی: به باد بگو که گرد و غبار را از در و دیوار و دشت آن منطقه بزداید.
هوش مصنوعی: بگذار باران دشت و بیابان را خیس کند، تا به خاطر ورود زودهنگام پادشاه، آب ببارد.
هوش مصنوعی: شاه دنیا و دین، با لبهای تشنه، به سراغ تو آمده است ای فرات! آماده باش که آب پاک و گوارا را برای او فراهم کنی.
هوش مصنوعی: اگر رود فرات آبی نداشته باشد، آن را نیاور، و اگر ابر در آنجا نبارد، بگو تلاش بیهوده است.
هوش مصنوعی: تا قیامت، اشک چشم دوستان مانند رود دجله در این صحرا جاری خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر مشک و عنبر هم نباشد، نگران نباشید؛ چون این خاک بویی خوشتر از آنها دارد.
هوش مصنوعی: عطر جانفزای زمین کربلا به مشام میرسد و جانم را فدای این خاک پاک میکنم.
هوش مصنوعی: پرهای جبریل و موهای حور عین به تنهایی برای پاکسازی آن سرزمین کافی است.
هوش مصنوعی: سلطان دین از سرزمین حجاز خارج شد و به سوی کعبه ای که نماد صداقت و یقین است، حرکت کرد.
هوش مصنوعی: از سرزمین بطحا بیرون رفت و با نشاط و اشتیاق، مراسم و زمینههای سفر را آماده کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.