تا چو تقریبی شود انگیخته

باشم اندر ذکر او آویخته

میوه در پای درختان ریخته

خشک و تر با یکدگر آمیخته

از نم لطفی که هوا ریخته

عقد در از گوش گل آویخته

از لب شیرین چو شکر ریخته

قوت روان با شکر آمیخته

ساقی و مطرب به هم آمیخته

نقل معانی همه جا ریخته

سبحه پروین ز کف آویخته

اشک ستاره به سحر ریخته

باد چو در دامنش آویخته

غالیه در جیب جهان ریخته

ز توست آب با آتش آمیخته

ز تو خاک در باد آویخته

ز هم دیدم آن هر دو را ریخته

به هم استخوان ها در آمیخته

ابر کرم قطره بسی ریخته

تا ز گل این نخل بر انگیخته

بهر چه هر دل که برانگیخته

از غم و شادی بهم آمیخته

آتش و بادی بهم آمیخته

مشت گلی بر سرشان ریخته

حجله بذیل نفس آمیخته

هر نفسی رنگ نوی ریخته

ناله ای از من به کام دل نشد انگیخته

سرمه پنداری به خاک من چو زاغ آمیخته

از نصیحت آن که آموزد ترا سنگین دلی

بیضه ی فولاد را با موم سازد ریخته

در محبت مطلب از آن جو که کام کس نداد

[...]

خرقه بر دوشان از فرزند و زن بگسیخته

شوره پشتانند از بار گران بگریخته

دلم جام لفظی گر انگیخته

می معنی از هر طرف ریخته

گه از آب، آتش برانگیخته

به هم زهر و تریاق آمیخته

به هم آتش و آب آمیخته

چه خون‌ها که بر خاک ره ریخته

ای که دردت با دوا آمیخته

در غمت بس خرمی انگیخته

با تو تا پیوند محکم کرده‌ام

رشتهٔ جان از جهان بگسیخته

مهر تو بگرفته سر تا پای من

[...]

به گردن همه ترکش آویخته

به لبهای خود عند آمیخته