دین سنّی میانشان شایع

مذهب بوحنیفه را تابع

نمی کردی تو هرگز ناله عشاق را سامع

بود پیوسته از دست نگاهت خنجر قاطع

بگفت سیدا هرگز نگشتی از ستم مانع

جفا کردی جفا کردی نکردی رحم بر جامع

ای قدّ تو چون معنی برجسته مصرع

ابروی تو دیوان قضا را شده مطلع

بخشیده صدف را کف نیسان تو هرگز

گردانده چمن را نم فیض تو مخلّع

از بهر تو شد دفتر ایام مرتب

[...]

ای یثربیِ حجاز مطلع

وز حلّهٔ کبریات، برقع

به آن مرده ریگ تو بستم طمع

تو بستی چو پاکان مرا بر ورع

سگ من شو اکنون که داری طمع

وگر نه میالا لباس ورع

این عکس ساقیست در جام ساطع

یا گشته مهری از باده طالع

تا سوزدم جان آمد بجولان

آتش عنانی چون برق لامع

زلفت که جمعی کرده پریشان

[...]

از طمع شد پاره دامان ورع

ای دو صد لعنت بر این حرص و طمع

شیر نر گردد چو روبه از طمع

من طمع ذل و عز من قنع

نی کلال جوع و نی ثقل شبع

نی بلای حرص و نی ذل طمع

تا تو در اندیشه ی وزنی و سجع

سر زند صبح و شود خاموش شمع

افک باشد این حدیث مخترع

ماوقع هذا و ربی ما وقع

خواجه حکم شرع خواهی کم و وضع

اندر آنها نیست جبر و دفع و منع

گفت تا اکنون نداده است آن لکع

واپست آن زر فبئس ماصنع

و کیف تری لیلی بعین تری بها

سواها و ما طهرتها بالمدامع

و تلتذ منها بالحدیث و قد جری

حدیث سواها فی خروق المسامع

هبطت الیک من المحل الارفع

ورقاء ذات تعزز و تمنع

مفاسد قطع گشت و صلح واقع

به هر جانب نوشتند این وقایع

خورشید حقیقت الحقایق

اقسام حقایقش مطالع

اعیان چو مطالع و مشارق

اسما چو شوارق و طوالع

اسما چو شواهد و سواقی

[...]

جانی که به اسرار حقش هست تَطَلُّع

در عین تَرَفّع بودش عجز و تضرع

آن را که تمتع بود از صورت دلدار

نبود ز متاع دو جهانیش تمتع

از یار نخواهیم بجز یار که ما را

[...]