گرد رخت صف زده لشکر دیو و پری

ملک سلیمان تراست گم مکن انگشتری

پردهٔ خوبی بساز امشب و بیرون خرام

زهرهٔ زهره بسوز زان رخ چون مشتری

از پی موی تو شد بر سر کوی خرد

[...]

ای دل ار خواهی که یابی رستگاری آن سری

چون نسازی فقر را نعل از کلاه سروری

جانت اندر راه معنی یک قدم ننهد به صدق

تا نسازی راه را از دزد باطن رهبری

هر زیادت کان ندارد بر رخان توقیع شرع

[...]

ای سنایی بی کله شو گرت باید سروری

زانک نزد بخردان تا با کلاهی بی سری

در میان گردنان آیی کلاه از سر بنه

تا ازین میدان مردان بو که سر بیرون بری

ور نه در ره سرفرازانند کز تیغ اجل

[...]

برهٔ بریان هر جا که بود چاکر تست

طبق حلوا داماد و تو او را خسری

خوردنیهای جهان گر به شکم جمع شدند

همه گفتند که ای خواجه تو ما را پدری

ای همه نزهت و شادی و همه راحت و روح

[...]

چون به ملک اندر بر آرد گردی از مردان مرد

داد او را تاج و تخت و ملک عالم بر سری

تا از او فرزند زاید در جهان و وادهد

در مصاف اندر حسام و در نماز انگشتری

معجز معجزی پدید آمد

چون فرورید قوم او پسری

بی‌نهادی پلید و پر هوسی

بی‌زمانی دراز و بی‌خبری

هم ازو بود و از کفایت او

[...]

عیار یار دلبری با غمزه و جان دلبری

کردی ز جانم دل بری زان چشمکان عبهری

حافظ چون خاطری صافی چون جوهری

ساکن چون کوه و کان روشن چون آذری

در سحر همچون ساحری سنگین دل و سیمین‌بری

دارم فزون ای سعتری در دل دو صد مرزاق را

ترک یوسف کنی زبی نظری

همدم گرگ باشی اینت خری‌!

جهد کن کز اثیر درگذری

به سلامت مگر تو جان ببری

چون ز هستیّ خویش درگذری

هر چه هستیست زیر پی سپری

چون تو با هیمه بر سقر گذری

عجب ار بگذریّ و جان ببری

به دلیلی عقل ره نبری

خیره چون دیگران مکن تو خری

کرد روزی عمر به رهگذری

سوی جوقی ز کودکان نظری

نیست نز دانشی و نز هنری

جز تو سوی توام وکیل دری

عجز و بیچارگی و ضعف خری

نخری سستی و خری و تری

صورتی همچو سرو غاتفری

نظم او چون بنفشهٔ طبری

کخ کخ اندر فقر چیست خری

چک چک اندر چراغ چیست تری

ایمنه غافل از چنان دُرّی

دهر نادیده آن چنان حُرّی