یارب این سفره چرمین مرا پر نان کن

معده سوخته ام را تو پر از بریان کن

بهتر از نان و برنج و عسلم چیزی نیست

آنچه بهبود بود از کرم خود آن کن

گشنگی پیش من دلشده دشوار بود

[...]

بیا ای ساقی گلرخ می گلرنگ گردان کن

به روی گل گل از می مجلس ما را گلستان کن

نباشد مفلسان شب نشین را دسترس شمعی

سوی ویرانه ما آی و کار ماه تابان کن

به سختی می رود جان از تنم نادیده دیدارت

[...]

هر عمارت که زدی ویران کن

همچو گنجش به خود آبادان کن

سختی روز جزا آسان کن

از برای دگران هم آن کن

ز شعرم خامه را شکر زبان کن

ز عطرم نامه را عنبر فشان کن

ز غمزه ناوک از ابرو کمان کن

شکار آن نگار دلستان کن

یا رب بکرم درد مرا درمان کن

رحمی بمن سوخته هجران کن

یا راه بمومیایی وصل نمای

یا بر من دلشکسته کار آسان کن

سوار عرصه دین همگنان کن

چو شمعش ذوالفقار آتشفشان کن

من نگویم که لطف و احسان کن

بنده‌ام هرچه شایدت آن کن

به یک زخم نمایان سرفرازم از شهیدان کن

چو صبح وصل خندانم ازین لطف نمایان کن

اگر خواهی که خورشید از گریبانت برون آید

سحرخیزی فن خود همچون صبح پاکدامان کن

نگاه شور چشمان می برد شیرینی از شکر

[...]

کرم به ابر سبکدست همچو عمان کن

تمام روی زمین را رهین احسان کن

ز باده چهره گلرنگ را فروزان کن

ز قطره های عرق بزم را چراغان کن

به شکر این که جبین گشاده ای داری

[...]

که شاها هر چه زاهد گوید آن کن

اگر نیک است ور بد آنچنان کن

اگر خواهی تماشای کمان کن

وگرنه رو پدر را تازه جان کن

علاج زخم رام ناتوان کن

به کارش آنچه بتوان کرد آن کن

جهان را محتسب، چندی به کام می پرستان کن!‏

ز می خمخانه ها را رشک کهسار بدخشان کن!‏

ز قید بوریا هم درد اگر داری مجرد شو

سموم آه را آتش فروز این نیستان کن

خرامت را بود کیفیت گردیدن ساغر

[...]

ترشح مایه‌ای ناز دلی را محو احسان‌کن

تبسم می‌کند آیینه برگیر و نمکدان کن

طربگاه جهان رنگ استعداد می‌خواهد

در اینجا هر قدر آغوش‌گردی گل به دامان کن

شکست خودسری تسخیر صد حرص و هوس دارد

[...]

ز پابوسش بهار عشرت جاوید سامان‌کن

چمن تا در برت غلتد حنایی را گریبان ‌کن

اثر پروردهٔ یاد نگاه اوست اجزایم

ز خاکم سرمه‌کش در دیده و عریان غزالان ‌کن

به‌ تمثال حباب از بحر تا کی منفعل باشی

[...]

زینهار که کارها به خود آسان کن

هر نیک و بدی که می کنی پنهان کن

یک چند برو پیروی جانان کن

و آن گاه ز پای تا سری خود جان کن

جلایر شرح دیگر را بیان کن

گهر آور نثار این و آن کن

طره عنبرین پریشان کن

مرغ دلها بر او پرافشان کن

آتشی برفروز از رخسار

دل بر آتش گذار و بریان کن

باز کن در حدیث غنچه لب

[...]