می سکیزند ونمیدانند حال

می بر افرازند سر از جاه و مال

کرد آخر یک مرید از وی سئوال

خواست از سلطان حالت کشف حال

چون بتابد آفتاب آن جمال

تو چه سنجی خوی کرده در خیال

کرد عمرو قیس را مردی سؤال

گفت اگر فردا خدای ذوالجلال

بود آنجا کودکی درویش حال

کفشگر بودش پدر بی ملک و مال

کرد درویشی ز درویشی سؤال

کآرزویت چیست ای درویش حال

آن ثریدی را که تو در کل حال

در شکستی مدت هفتاد سال

کرد هارونش ازان کله سؤال

گفت بهلولش که پنهان نیست حال

پیش حیدر آمد آن درویش حال

کرد ازان دریای دانش سه سؤال

گر بهشتیست او پس آن چندان کمال

کو بخواهد یافت آنگه بی زوال

زو ستد آن جامه و کردش سؤال

کاین چرا کردی بگو ای تیره حال

قصهٔ مور ضعیف تیره حال

هم برین منوال میدان و مثال

پیر گفتش هست وحش تنگ حال

هر صفت را کان خفی باشد مثال

پیر گفتش هست مرغ از بس کمال

جملهٔ معنی علوی را مثال

میر آن باشد که با او در کمال

دیگری را نبود از میری مجال

ای به سگ مشغول گشته ماه و سال

چند خواهی بود با سگ در جوال

قال تو اغلال شد حالت محال

مسخ گشتی تا نه پرماندی نه بال

دور استادم ز هجران تیره حال

چون ندارم تاب قرب آن وصال

آن شنودی تو که مردی از رجال

کرد از ابلیس سرگردان سؤال

در دل آن صوفی شوریده حال

آتشی بس سخت افکند آن جمال