احمد خضرویه گفت آن دیده ور
دیده ام خلق جهان را سر بسر
جمله بر یک آخورند از خاص و عام
جمله را یک قوت میبینم مدام
سائلی گفتش که ای شیخ کبار
تو بر آن آخور نبودی هیچ بار
گفت بودم گفت پس ای دیده ور
چیست از تو فرق تا خلق دگر
گفت فرقست آنکه خلقان دیگرند
جمله شادی میکنند و میخورند
می سکیزند ونمیدانند حال
می بر افرازند سر از جاه و مال
جمله میخندند و مینازند خوش
جمله میمانند و میتازند خوش
لیک من کم میخورم وز بهر زیست
نیستم غافل که دانم حال چیست
خون چو باران میفشانم هر زمان
مینخندم میننازم از جهان
فرق از من تا بدیشان این بسست
توشهٔ راه مسلمان این بسست
نعمت دنیا مهلل آمدست
بعد صد حکمت بحاصل آمدست
پاکی و تهلیل وصف خاص اوست
گر به تسبیحش رسانی بس نکوست
ور برای سگ خوری نعمت مدام
در حقیقت گردد آن نعمت حرام
نعمتی در پاکی و در طاعتی
باتو گر صحبت کند یک ساعتی
از پلیدی ننگ عالم میشود
نامش از عالم بیک دم میشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: احمد خضرویه در این شعر به تفاوت بین خودش و دیگران اشاره می‌کند. او می‌گوید که همه مردم در حال شادی و لذت‌بردن از زندگی هستند و غافل از حقیقت وجود دارند. اما او، به عنوان یک دیده‌ور، کمتر می‌خورد و به حال و شرایط واقعی زندگی آگاه است. او می‌فهمد که دنیا پر از ناپاکی است و تنها با خلوص نیت و پاکی می‌توان به حقیقت و نعمت‌های واقعی دست یافت. او تأکید می‌کند که اگر نعمت‌ها همراه با پاکی و طاعت باشد، ارزشمندند، در غیر اینصورت حتی بهترین نعمت‌ها نیز حرام خواهند بود.
هوش مصنوعی: احمد خضرویه می‌گوید که من با تمام وجود دیده‌ام که چگونه انسان‌ها در این جهان زندگی میکنند.
هوش مصنوعی: همه مردم، از هر قشری، در کنار هم در یک جمع قرار دارند و من همیشه میبینم که همه آنها از یک منبع تقویت می‌شوند.
هوش مصنوعی: سائلی از شیخی پرسید که تو‌ای ریش‌سفید، در آن آخور هرگز باری را ندیدی.
هوش مصنوعی: در این بیت، گفته شده که اگر کسی به من بگوید که من با او در دیدن حقیقت فرق دارم، پس تفاوت من با دیگران چیست؟ مفهوم این جمله این است که اگر کسی از او به عنوان ناظر یا بیننده یاد کند، باید بگوید که چه ویژگی یا تفاوتی دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که تفاوت در این است که دیگران همه شاد هستند و خوش می‌گذرانند.
هوش مصنوعی: شراب می‌نوشند و نمی‌دانند که حالشان چگونه است. آنها با افتخار از قدرت و ثروت خود سخن می‌گویند.
هوش مصنوعی: همه با خوشحالی میخندند و به شادی خود می‌رسند و در این حال، عطر خوش زندگی را تجربه میکنند و در واقع، لذت می‌برند و با شتاب به سمت زندگی پیش می‌روند.
هوش مصنوعی: اما من کم میخورم و از زندگی غافل نیستم چرا که می‌دانم اوضاع چگونه است.
هوش مصنوعی: هر زمان که مثل باران اشک می‌ریزم، به خودم می‌بالم و به دنیا لبخند می‌زنم.
هوش مصنوعی: تفاوت من و آنها در این است که من برای سفر زندگی‌ام، از ایمان و عمل صالح به عنوان توشه استفاده می‌کنم.
هوش مصنوعی: نعمت‌های دنیوی به‌صورت روشن و واضح آمده‌اند و پس از دستیابی به صدها حکمت و دانش به وجود آمده‌اند.
هوش مصنوعی: خلوص و طهارت از ویژگی‌های خاص اوست، اگر تسبیحش کنی، این کار نیکو و پسندیده خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر نعمت دائمی در اختیار کسی قرار گیرد که آن را به درستی و شایستگی استفاده نکرده و به نوعی خوار و بی‌ارزش کند، در واقع آن نعمت به نوعی حرام خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر یک ساعت در نزد کسی که پاک و مطیع است بگذرانی، نعمتی بزرگ به دست آورده‌ای.
هوش مصنوعی: از زشتی‌ها و ناپاکی‌های دنیا، نامش به جهانیان می‌رسد و در یک لحظه، از عالم محو میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.