همی خواست دیدن در راستی

ز کار زن آید همه کاستی

سپه بردی و جنگ را خواستی

که بخت و هنر داری و راستی

بخفتی و آسوده برخاستی

به نوی یکی جنگ آراستی

بدانگاه یاد آیدت راستی

که ویران شود کشور از کاستی

ز کژی گریزان شود راستی

پدید آید از هر سوی کاستی

ز گیتی نبیند مگر کاستی

بدو باشد افزونی و راستی

اگر سر بگردانم از راستی

فراز آید از هر سوی کاستی

هرانجا که روشن بود راستی

فروغ دروغ آورد کاستی

که او بازگردد سوی راستی

شود دور ازو کژی و کاستی

و دیگر فرنگیس را خواستی

به مهر و وفا دل بیاراستی

چو دیوانه از جای برخاستی

چنین خیره بد را بیاراستی

خداوند هستی و هم راستی

نخواهد ز تو کژی و کاستی

زبان را به ترکی بیاراستی

ز کیخسرو از وی نشان خواستی

گر ایدون که یابم ز تو راستی

بشویی به دانش دل از کاستی

خداوند هستی و هم راستی

نخواهد ز تو کژی و کاستی

در دانش و آنگهی راستی

گرین دو نیابی روان کاستی

همی لشکر و کشور آراستی

همی رزم را به آرزو خواستی

از ایران همی جای من خواستی

برافگندی اندر جهان کاستی

همیشه همه نیکویی خواستی

به فرمان شاهان بیاراستی

ز ایوان به شبگیر برخاستی

ازین تند بالا مرا خواستی