من نمی‌گویم که منع نرگس غماز کن

بنده چشمت شوم تا می‌توانی ناز کن

کار عشاق پریشان‌روزگار از دست رفت

چند روزی تار قانون محبت ساز کن

می‌توان آیینه کردن محرم اسرار خویش

[...]

مغنّی نوایی بیا ساز کن

جهان را پر از گوهر راز کن

به خود دیدهٔ عبرتی بازکن

خجل گر نگردی، به ما ناز کن

پرده به دستان دگر ساز کن

خطبهٔ دیوان نو آغاز کن

مغنی بیا، ارغنون ساز کن

دری را که بست آسمان باز کن

مغنی! نوای حدی ساز کن

گره از زبان جرس باز کن

یک زمان بنشین و با ما راز کن

عقده ای در رشته دارم باز کن

وقت رفتن شد کنون پرواز کن

چشم و هوش و گوش خود را باز کن

آن لب گوهرفشان را باز کن

در شفاعت گفتگو آغاز کن

باده پیمایی بیا آغاز کن

هم گره از زلف جانان باز کن

مطربا امشب نوایی ساز کن

نغمه ای بر یاد او آغاز کن

نزد او عجز و نیاز آغاز کن

پس برو بر هر دو عالم ناز کن

بر من از رحمت نگاهی باز کن

زود بر سوی وطن پرواز کن

رشته تقلید از پا باز کن

پیش خود رسمی ز نو آغاز کن

خیز و تکبیر بلند آغاز کن

تا توانی رب خود آواز کن

داستان مهر و مه آغاز کن

دیده بر خورشید چهرش باز کن

بر کنار ره نگاهی باز کن

این کنار افتاده را آواز کن

بال و پر ایمرغ قدسی باز کن

تا گلستان ارم پرواز کن

چون تویی سیمرغ جان پرواز کن

همچو جان آنجا نشیمن ساز کن

طوطیا از این قفس رو باز کن

سوی هندستان جان پرواز کن