بی آزار لشکر به فرمان شاه

همی رفت منزل به منزل سپاه

چو گودرز نزدیک زیبد رسید

سران را ز لشکر همی برگزید

هزاران دلیران خنجر گزار

[...]

خیزید و خز آرید که هنگام خزانست

باد خنک از جانب خوارزم وزانست

آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست

گویی به مثل پیرهن رنگ‌رزانست

دهقان به تعجب سر انگشت گزانست

[...]

که ناگه در آمد یکی نامدار

که می بار خواهد بر شهریار

به دربان چنین گفت کای نامدار

خبر کن ز من یک بر شهریار

که پیغام آوردم از شاه هند

[...]

بیاورد صد کاروان شتر

ز آب و علف کرده یکباره پر

به پیش اندر افکند و پویان برفت

بر آن ریگ تاریک جویان برفت

ز گرمی همی سوخت تن در سلاح

[...]

ای نام تو بهترین سرآغاز

بی‌نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم

جز نام تو نیست بر زبانم

ای کارگشای هر چه هستند

[...]

آنچه در قعر جان همی‌یابم

مغز هر دو جهان همی‌یابم

وانچه بر رست از زمین دلم

فوق هفت آسمان همی‌یابم

در رهی اوفتاده‌ام که درو

[...]

پادشاهی ماه وش، خورشید فر

داشت چون یوسف یکی زیبا پسر

کس به حسن او پسر هرگز نداشت

هیچ خلق آن حشمت و آن عز نداشت

خاک او بودند دلبندان همه

[...]

هر آن نقشی که بنموده است جانان

یقین میدان که آن بوده است جانان

نمود بود او بسیار پیداست

ولی اصلش کنون بردار پیداست

نباشد پخته آنکو جان نبازد

[...]

بدو آنگه جنید پاک دین گفت

که ای ذات تو با عین الیقین جفت

دمی بگذار تا با هم بگوئیم

دوای درد خود از تو بجوییم

دمی بگذار مستی ز آنکه دلدار

[...]

دلا تا چند سر گردان شمعی

بمانده زار و سرگردان جمعی

همه ذرّات دل سوی تو دارند

بیک ره دیده در کوی تو دارند

چو تو ایشان همه در گفتگویند

[...]

عشق چیست از قطره دریا ساختن

عقل نعل کفش سودا ساختن

فکر چیست اسرار کلی حل شدن

کوه کندن در دل خردل شدن

ذوق چیست آگاه معنی آمدن

[...]

شب چو شه محمود برمی‌گشت فرد

با گروهی قوم دزدان باز خورد

پس بگفتندش کیی ای بوالوفا

گفت شه من هم یکی‌ام از شما

آن یکی گفت ای گروه مکر کیش

[...]

ای ذروه لامکان مکانت

معراج ملایک آستانت

سلطانی و عرش تکیه‌گاهت

خورشیدی و ابر سایه‌بانت

طاقی است فلک ز بارگاهت

[...]

به دیگر روز یوسف بامدادان

که شد دلها ز فیض صبح شادان

به بر کرده لباس شهریاری

برون آمد به آهنگ سواری

چو پا در یک رکاب آورد جبریل

[...]

پادشهی بود ملایک سپاه

بر فلک از قدر زدی بارگاه

در حرمش پرده نشین دختری

اختر سعدی و چه سعد اختری

زلف کجش حلقه کش گوش ماه

[...]

نوای مدح که سنجی دلا مبارک باد

ترانه نفس نغمه زا مبارک باد

همیشه نغمه سرا عرش بود و اینک تو

بلند نغمه تری ، این نوا مبارک باد

رساندی از نفس گرم دود برملکوت

[...]

یکی کوه دیدم هم از دست راست

که از دامنش هر غباری که خاست

بر آراست گیسوی حور بهشت

سر زلف غلمان به عنبر سرشت

بدخشانه و بهرمان کان لعل

[...]

گفت مهلت ده مرا تا یُبعَثُون

کینه تا بکشم ز خصم از صد فسون

آنکه باعث گشت بر این خواری ام

کرد از باب کرم متواری ام

رفت یکجا خرمنم بر باد او

[...]

که از رفتنش عرش شد پر خروش

دل قدسیان اندر آمد به جوش

غمین گشت شاه رسل در بهشت

برون شد از آن پای، برخاک هشت

بیفتاد دست ولایت زکار

[...]

تنی چند از یاران خود را خواند

سخن ها زکردار مختار راند

نیابیم گفت او که دانم امان

سرآرد مر این مرد ما را زمان

ازآن پیش کز ما کشد کیفرا

[...]