درین منزل بماند مدت دیر

بکلی گردد او از طبع خود سیر

بچشم حرمت و تعظیم در پیر

نگه کن در همه کین هست توقیر

یقین باید بدن هم مذهب پیر

هر آن مذهب که او دارد همان گیر

بنادر گر ترا دادند این خیر

که گشتی همقدم با شیخ درسیر

که العبد یدبّر نیست تدبیر

حقیقت مر خدا را هست تقدیر

چه به از علم خاصه علم تفسیر

که در یکی کنی اسرار تقریر

همه مائیم چه دارو چه زنجیر

ولی در عشق کردستیم تأخیر

یکی گفتار ز یارانش که ای پیر

ز عیاری شنیدم من بشبگیر

سه عیار و دلیر ملک و شبگیر

که در رفتار پر می‌برد از تیر

ز قرس و درس بگذر راه او گیر

پس آنگه رو بخاک راه اومیر

رو ای درویش سالک راه او گیر

شنو اسرار معنیهاش از پیر

ترا دانا زند از عشق اکسیر

که تا آرد ز غشّ فسق تطهیر

درون کعبه جانان میزند سیر

اگرچه مینگنجد بت در این دیر

تو روباهی عجب پر مکر و تزویر

نداری آگهی ای پر ز تاخیر

دل از جان خود اکنون زود برگیر

مر این پند پدر از جان تو بپذیر

ره جانان سپرده بود آن پیر

در آن شرح پسر میکرد تأخیر

بود او را همیشه عاقبت خیر

اگر در کعبه باشد او اگر دیر

چه چاره چون بشد از دست تدبیر

بباید کرد در هر کار تأخیر

بپرّید از برهر دو چو دو طیر

همی کردند ایشان هر دو آن سیر

فنا یکتا بُد و اشیا در او سیر

نمود کعبه باز افتاد در دیر