دو عالم قدرت بیچون اویست

درون جانها در گفت و گویست

ترا چندان که ریک و برگ و مویست

بهر یکصد هزار اسرار جویست

چو مویی گشتم و چه جای مویست

که از مویی کمم این را چه رویست

تنم بی روی تو مانند مویست

چو مویم بیتو کارم پشت رویست

جهان پر عیب و خلقی عیب جویست

که بی عیبی، خدای غیب گویست

کسی کو چون منی را عیب جویست

همین گوید که او بسیار گویست

ز تو جان زنده و اندر گفتگویست

به تست اینجایگه هم جستجویست

درین ره صد هزاران سر چو گویست

چه جای گفتگو و جستجویست

حقیقت این چنینم آرزویست

ز بهر این زمان درگفت و گویست

حقیقت هر که را این آرزویست

درین معنی چه جای گفت و گویست

دوای درد ما دیدار اویست

که او درجان ما در گفت و گویست

مرا جبریل کلی ذات اویست

از آن اینجا مرادر گفتگویست

که با من این زمان در گفت و گویست

ز بهر ما چنین درجست و جویست

وصال ما کنون در گفت اویست

که بیشک اوست کاندر گفتگویست

اگرچه جمله در تحقیق اویست

بدی بددان و نیکی خود نکویست

خدا را یافتم جمله هم اویست

زبانها جمله اندر گفتگویست

ولی اینجا حقیقت گفتگویست

نمود عقل اندر جستجویست

ز درد عشق جان در جستجویست

بهر اسرار اندر گفتگویست

خدا با تست و اندر گفتگویست

جز این پیرا بگو چیت آرزویست

رخ جانانت اینجا آرزویست

چه جای مستیست و گفتگویست