همچنین در درد دندانها ز باد

دفع می‌خواهی بسوز و اعتقاد

مر ترا ای هم به دعوی مستزاد

این بدستت اجتهاد و اعتقاد

بوی عطرش زد ز عطاران راد

تا بگردیدش سر و بر جا فتاد

ور ز رش نور حق قسمیش داد

هم‌چو رسم مصر سرگین مرغ‌زاد

جان حیوانی ندارد اتحاد

تو مجو این اتحاد از روح باد

زین چراغ حس حیوان المراد

گفتمت هان تا نجویی اتحاد

باز از هندوی شب چون ماه زاد

در سر هر روزنی نوری فتاد

چون سلیمان در شدی هر بامداد

مسجد اندر بهر ارشاد عباد

پس به معنی آن شجر از میوه زاد

گر به صورت از شجر بودش ولاد

جسم عارف را دهد وصف جماد

تا برو روید گل و نسرین شاد

اندر آن کفه‌ی ترازو ز اعتداد

او به جای سنگ آن گِل را نهاد

پرتو حالی که او هیزم نهاد

لرزه بر هر هفت عضو من فتاد

آنک فضل تو درین طفلیش داد

کس نشان ندهد به صد ساله جهاد

شد زمین و آسمان خندان و شاد

کین چنین شاهی ز ما دو جفت زاد

خواهرانت را ز بخششهای راد

هیچ می‌دانی که آن سلطان چه داد

چونک او بنیاد آن مسجد نهاد

جن و انس آمد بدن در کار داد

یک گروه از عشق و قومی بی‌مراد

هم‌چنانک در ره طاعت عباد

بار دیگر شاعر از سودای داد

روی سوی آن شه محسن نهاد

پس بگفتندش که آن دستور راد

رفت از دنیا خدا مزدت دهاد

صوفیی در باغ از بهر گشاد

صوفیانه روی بر زانو نهاد