نبرد یلان را تو اندر خوری

تو از سام و گرشسب افزون تری

که دارم پس پرده یک دختری

سمن داغ و گل پیرهن دلبری

تو کردی مرا خود در این رهبری

که بستم طلسم و ره کافری

بفرمود تا تاج و انگشتری

یکی تخت و پیرایه آذری

بساطی بیفکنده نیلوفری

خروشان به هر گوشه کبک دری

چو جمشید را بود انگشتری

به فرمان او مرغ و دیو و پری

دگر گفت کای بحر دانشوری

تو فرهنگیان را یکایک سری

به پاسخ بدو گفت کز شش دری

برد زین همه نام نیک اختری

همه دل نهاده به خواهشگری

ز سر دور کرده یکایک سری

شما نیز زین انجمن مهتری

بیارید داننده دانشوری

هرآن کو که آید به دانشوری

خدای همان انجمن شد سری

بدین مرز بگذاری و بگذری

مبادا بدین بد تو کیفر بری

بپیچد نامه چو گشت اسپری

جهانجوی با خشم و با داوری

نباید که جایی درنگ آوری

مگر نامه من به خسرو بری

تو شاهی و برهندوان مهتری

ولی کارها را مدان سرسری

به فر کیانی و نیک اختری

به مردی و گردی و کند آوری

برون شد ز هندوستان لشکری

که هر فوج از ایشان بد از کشوری

ز سر بفکنی بیشی و سروری

گزینی برین مهتری چاکری

برآراست رای برین لشکری

ز هندوستان هر کجا مهتری

فرستم به هر گوشه ای مهتری

به هر جا که مردیست در کشوری