... اشک غلتانیم کز دیوانگیهای طلب

لغزش پا را خیال گردش سر کرده ایم

بی زبانی دارد ابرامی که در صد کوس نیست ...

... خیال آهنگ دیدارم به چندین ساز می آیم

خمستان در رکاب گردش رنگم چه سحرست این

به یاد نرگسی ساغرکش اعجاز می آیم ...

... دور ما را نه سبحه ای ست نه جام

گردش رنگ انفعال خودیم

باده در جام و نشیه مخموری ...

... هر طرف جام خیالی کجکلاه بیخودی ست

گردش چشمی که دارد این فرنگی انجمن

چند باشی انفعال آماده افراط عیش ...

... آنقدرها رفتن از خویشت نمی خواهد تلاش

شمع را یک گردش رنگست و صد دامن زدن

سعی خاموشی ثبات طبع انشا کردن است ...

... بنیاد دهر آینه دار ثبات نیست

یکسر غبار گردش رنگست آسمان

بیرنگ اعتبار وجود و عدم تویی ...

... در دامنی که چین نزند دست چنگ زن

خمخانه ها به گردش چشمت نمی رسد

امشب محرفی به دماغ فرنگ زن ...

... همقدم گرد باد تاختم از بیخودی

گردش ساغر شکست گردن مینای من

خجلت اعمال پوچ نامه به فردا فکند ...

... که خم گردید از بار سبوی غنچه دوش او

ندانم بوالهوس از گردش ساغر چه پیماید

که شد پا در رکاب از صورت پیمانه هوش او ...

... گردباد آن همه بر خویش نچیند بیدل

در خور گردش سر گردنی افراخته ای

... می بالد از هوس دل بیداد خسته ای

گردون چه جامها که به گردش نداشته ست

بر دستگاه شیشه گردن شکسته ای ...

... چو قمری چشم اگر می دوختم بر سرو آزادش

به گردن گردش رنگ تحیر چنبری کردی

نگاه او گر افکندی سپند ناز در آتش ...

... فلک بر مهره های ثابت و سیار می لرزد

مبادا گردش آن چشم شوخ ابتر کند بازی

قدح لبریز حیرت گردد و مینا به رقص آید ...

... از بهار بی نشان برخود هوایی می رسی

گردش رنگ تجدد تنگ دارد فرصتت

ابتدایی تا به فکر انتهایی می رسی ...

... حیرت غنیمت است مبادا چو گرد باد

چشمی به گردش آری و جام هوا کشی

بار دلت به ناله رسانی سبک شود ...

... می شود آخر دم تیغ از گذشتن زندگی

فرصت آوارگی هم یک دو گردش بیش نیست

تا به کی دارد چو سنگت در فلاخن زندگی ...

رمی ’ بیتابیی تغییر رنگی گردش حالی

فسردی بیخبر جهدی که شاید واکنی بالی ...

... چقدر گرانی غفلتت زده بر فسردن همتت

که ز سعی گردش رنگها نرسیده ای به فلاخنی

به کمین صفحه باطلت نفتاد آتش امتحان ...

... تغافلت عدم آواره کرد عالم را

مگر به گردش چشم این عنان بگردانی

مسیح موج زند تا تبسم آرایی ...

... به ذوق بیخودی چندان که خواهی سعی و جولان کن

بقدر گردش رنگت نفس رفته ست میدانی

فلک گر حلقه زنجیر عدل ست اینقدرها بس ...

... پیش آی که چون شمع نشسته ست به راهت

در گردش رنگم نگه بازپسینی

بیدل چو شرر چشم به فرصت نگشودم ...