لاله ستانست از عکس تو هر شوره ای

عکس لبت شهد ساخت تلخی هر غوره ای ...

... تا سوی گلشن دست برآری

سبزه و سوسن لاله و سنبل

گفت بروید هر چه بکاری ...

... گر آن بدی که تو اندیشه کرده ای ز زحیر

بتان و لاله رخان جمله زار و زردندی

چو صورتی نبدی خوب جز تصور تو ...

... رهاند ز خویشش به حسن الجزایی

بیان کردمی رونق لاله زارش

ولی برنتابد دل لالکایی ...

بتا گر مرا تو ببینی ندانی

به جان لاله زارم به رخ زعفرانی

بدادم به تو دل مرا تو به از دل ...

... به ستیزه در این حرم ای صبر

گاه لاله و گاه لولویی

آفتابا نه حد تو پیداست ...

... کاش که من بر ره هموارمی

یا مثل لاله رخان خوشش

معتزلی بر سر کهسارمی ...

... وز باد سودا پیش او چون بید باشم منثنی

لاله بخون غسلی کند نرگس به حیرت برتند

غنچه بیندازد کله سوسن فتد از سوسنی ...

... ور به زمین آید چون بوتراب

جمله زمین لاله و گل کارمش

ور بسوی روضه جانها رود ...

... که خامش کن ز گفتن بس که وقت اعتبارست آن

بکه بر لاله چون مجنون جگر سوزیده دل پرخون

ز عشق دلبر موزون که چون گل خوش عذارست آن ...

... قبا را سرخ کرد از خون ز ننگ کسوه عامی

لباس لاله نادرتر که اسود دارد و احمر

گریبانش بود شمسی و دامانش بود شامی ...

... صدمه وصد آفتاب خنده ز تو می برند

لاله و گلبرگها عکس تو آمد مها

نیشکر از قند تو پر شده بین بند بند ...

... نی سرو سرگردانمی نی سنبل رقصانمی

نی لاله لعلین قبا نی زعفران زردمی

نی غنچه بسته دهان گشته ز ضعف دل نهان ...

... مظلوم و شکسته دل شمارش

گشتست چو لاله غرقه خون

گشتست چو زعفران عذارش ...

... صنم و جمال خوبش قدح و درازدستی

از من گلست و لاله که چمن نمود کاله

هله سوی بزم گل شو که تو نیز می پرستی ...

... می نماید دل چو در از درج جان

نامبارک خنده آن لاله بود

کز دهان او سیاهی دل نمود ...

... خوش بدی جانم درین باغ و بهار

مست این صحرا و غیبی لاله زار

بی پر و بی پا سفر می کردمی ...

... بعد از آن چیزی که کاری بر دهد

لاله و نسرین و سیسنبر دهد

باز پهنا می رویم از راه راست ...

... بر فشاندن گیرد ایام بهار

کی فروزد لاله را رخ همچو خون

کی گل از کیسه بر آرد زر برون ...

... زانک حکمت همچو ناقه ضاله است

همچو دلاله شهان را داله است

تو ببینی خواب در یک خوش لقا ...

... که بهاران خطه ده خوش بود

کشت زار و لاله دلکش بود

وعده دادی شهری او را دفع حال ...

... در نثار رحمتش جان شاکرست

در دل ما لاله زار و گلشنیست

پیری و پژمردگی را راه نیست ...