... درکف اوست اختیار همه

مال و ناموس وکار و بار همه

سازد ار خواهد از عناد و هوس ...

... بخورد هرچه هست و بگریزد

باری امروز ایمنیم ازین

که عسس عادلست و شحنه امین ...

... خواست با عرضه متصل گردد

باری این جبر و شدت ناگاه

بود تنها به طمع چند کلاه ...

بامدادان به ساحت گلزار

بنگر آن جلوه گل پر بار

گویی آن رنگ و بو وسیله اوست ...

... زان وزنده نسیم نافه گشا

بارور گردد آن گل رعنا

چون که دوشیزگیش گشت تمام ...

... بهجت و نورانیت آید به کار

صحت و انسانیت آید به بار

صحت و انسانیت از خاصیت ...

... نازبالش ها لطیف و زرنگار

خوش ترنم قمریان مشک بار

از بر او پرفشان ...

... نیت گر بود خوب و گفتار بد

درختی است خوش کاورد بار بد

منش گر بود زشت و گفتار نغز ...

... که درتیر مه زر ستانی ز خاک

میفکن درختی که بار آورد

هم آن راکجا سایه می گسترد

به نبرد بسیار بیندیش که بار گران با تو نباشد

شوی چون به پیکار جنگاوران

نگر تا نباشدت بار گران

... وگر رفت باید گران جان مشو

میانه گزین باش در کار و بار

وگرنه ستوه آیی از روزگار

... گر ما ر مخی ها نمخی نه دو کلیمه

این بار مو ر مثل همه بار خسته مکن واز

یار اینجیه ا مشو مخن آوازه موذن ...

... داغ مرا تازه تر کن

زآه شرربار این قفس را

برشکن و زیر و زبر کن ...

...

نوبهار است گل به بار است

ابر چشمم ژاله بار است

این قفس چون دلم تنگ و تار است ...

... ازتعمد نکند سوی رقیبان آهنگ

نکند بار دگر یار جفا از سر قهر

نکشد بار دگر ناله بهار از دل تنگ

دوش یارم زد چو بر زلف پریشان شانه را

موبه مو بگذاشت زیر بار دل ها شانه را

نیست عاقل را خبر از عالم دیوانگی ...

... دادها باشد به گردون محرم و بیگانه را

از در و دیوار این عدلیه بارد ظلم و جور

محو باید کرد یکسر این عدالتخانه را

... حرف ایمان هرکجا پا تا به سر گوشیم ما

دوش زیر بار آزادی چه سنگین گشت دوش

تا قیامت زیر بار منت دوشیم ما

حلقه بر گوش تهی دستان بود گر فرخی ...

... خیال طره آشفته تو تا دل شب

هزار بار پریشان کند خیال مرا

به صد امید نشاندم نهال آزادی ...

همین بس است ز آزادگی نشانه ما

که زیر بار فلک هم نرفته شانه ما

ز دست حادثه پامال شد به صد خواری ...

... هست از چه به گیسوی تو دلبستگی ما

بشکست مرا پشت اگر بار درستی

میزان درستی شده بشکستگی ما ...

... بین از اثر اشک به خون خفتن ما را

صد بار بهار آمد و یکبار ندیدند

مرغان مصیبت زده بشکفتن ما را ...

... ره رفتن او بنگر و ره رفتن ما را

جز فرخی از طبع گهربار ندارد

کس طرز غزل گفتن و در سفتن ما را

... بت پرست خوب به از خودپرست بدرفیق

یار بد بدتر بود صد بار از اغیار خوب

خوب دانی کیست پیش خوب و بد در روزگار ...

... گر ترک جفا را نکنی شرط وفا نیست

کس بار نبست از سر کویت که دو صد بار

در هر قدم او را نظری سوی قفا نیست ...

... با اهل وفا از چه دگر جور و جفا داشت

از کوی تو آن روز که دل بار سفر بست

در هر قدمی دیده حسرت بقفا داشت ...

... جان ما در همه جا برخی جانانه ماست

شانه ای نیست که از بار تملق خم نیست

راست گر هست از این بار گران شانه ماست

از درستی چو به پیمان شکنی تن ندهیم ...