با آنکه کسی نیست به وارستگی ما
هست از چه به گیسوی تو دلبستگی ما
بشکست مرا پشت اگر بار درستی
میزان درستی شده بشکستگی ما
ما خسته دلان قلب جهانیم و از اینرو
دل خسته جهانیست ز دلخستگی ما
در مملکتی کآتش آشوب بود تند
بی‌جا نبود کندی و آهستگی ما
از حسن عمل با خط برجسته از این پس
تاریخ گواه است به برجستگی ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیت وارستگی و وابستگی به کسی اشاره می‌کند که هیچ‌کس به شایستگی او واقف نیست. او از شکست خود در پی جستجوی حقیقت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که دل‌های خسته او و هم‌قلبانش باعث ناراحتی جهان شده است. در دنیایی پر از آشوب، بی‌عملی و آرامش آنها قابل توجیه است. در پایان، شاعر بر حسن عمل و نشانه‌هایی از ارزش خود تأکید می‌کند و تاریخ را گواه بر این برجستگی می‌داند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه هیچ‌کس نیست که به آزادی و رهایی ما توجهی کند، اما ما هنوز به موهای تو وابسته هستیم.
هوش مصنوعی: اگر بار سنگینی بر دوش من باشد، درستی و راستی که در قلب من وجود دارد، می‌تواند باعث شکستن و آسیب دیدن من شود.
هوش مصنوعی: ما افرادی غمگین و دلbroken هستیم و از آنجایی که قلب جهان ما هستیم، جهانیان نیز به خاطر دل‌نخوشی ما دچار ناراحتی و دل‌تنگی شده‌اند.
هوش مصنوعی: در کشوری که در آن آشوب و هرج و مرج وجود دارد، رفتار آرام و احتیاط‌آمیز ما غیرموجه نیست.
هوش مصنوعی: از این پس، کارهای خوب ما به وضوح نشان‌دهنده‌ی برتری و اهمیت ما در تاریخ خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.