... دور باد از تو و از دولت تو عین کمال

ای زمین حلم زمان جنبش دریا بخشش

ایفلک قدر ملک سیرت خورشید جمال ...

... کمینه تاختن تو ز گنجه تا بغداد

ازان کناره دریا بدین سواحل یم

بسم اسب زمین را زهفت شش کرده ...

... کان همتم اگرچه نخواهند میدهم

دریا دلم اگرچه ببخشم توانگرم

در ذره آفتاب نیارد کشید تیغ ...

... همیشه تا گهر و زر همیکنند نثار

بکوه و دریا از بذل بیشمار کرم

حصار اهل هنر باد آستانه تو ...

... که مرگ او همه ساله بود ز خواب گران

زمانه سیرت و گردون نهیب و دریا جوش

زمین گذار و زمان فعل و آسمان جولان ...

... برکشدزاندام بدخواهت بمنقار استخوان

قطره ها در قعر دریا شعله آتش شود

گر نهنگ خشم تو ناگاه بگشایددهان ...

... ستاره جنبش و خورشید رای و گردو نقدر

سحاب بخشش و دریا دل و سپهر توان

اگر مکارم اخلاق نامه گردد ...

... تاج ملوک اردشیر اختر پیروز بخت

گوهر دریا نوال قلزم گردون توان

پادشه بحر و بر مردم چشم ملوک ...

... خدایگان جهان صاحب زمان کامد

کف جوادش دریا در و گهر ناخن

ز بهر آنکه تشبه کند باو هر مه ...

... بیک لحظه صد حصن و سنجق گرفته

زخون عدو رانده دریا و دروی

زاسبان چون باد زورق گرفته ...

... طمع و آز ز جودت فربه

کان و دریا ز تو لاغر گشته

لفظ تو همنفس صبح شده ...

... شد معنبر گوی گردون از نسیم خلق او

زانکه خوش دم ترازو ناید ز دریا عنبری

آسمان گر رسم نوروزی فرستد در خورش ...

... کاین چرخ خود برشته زرین آفتاب

از دلو ابر آب ز دریا همی کشد

شادم ازانکه عمر گذشت ایزد آگهست ...

... دل بحیلت میبرد از عاشقان

وانگهی در قعر دریا افکند

گاه وعده دامی از امید و بیم ...

... پیش رای روشنت خورشید چه بود شعله

پیش طبع در فشانت کیست دریا سفله

... عجب نبود که بخشی و نبخشی

که دریا نیز هم با جزر و مدست

ز بخت خود نه از جود تو بینم ...

... کس چو تو صدر بنده پرور نیست

مثل طبع تو هیچ دریا نی

همچو رای تو هیچ اختر نیست ...

... سپهر امروز در دیوان جودت

خراج کان و دریا می گذارد

مدیحت جبرییل از بهر تعویذ ...

... هم از دون همتی باشد گر از وی ما حضر جوید

کسی کود کرد غواصی بدریایی پر از گوهر

ز کوته دیدگی باشد که خرج مختصر جوید ...

... نباشد خام طبعی زارزوی عقل نزدیکت

گر از دریا گهر خواهد ور از خورشید زر جوید

بمان در دولت جاوید و سرسبزی بکام دل ...

... بسان سایه و خورشید دق و استسقاش

شکست گوهر دریا و باد ابر نشاند

بشعر چون گهر و طبع پاک چون دریاش

سپید مهره طبعش چنان دمید چنان ...