... کشتی عمرم شکستست ای عجب

چشمم از خونابه دریا می کنی

جان نخواهم برد امروز از غمت ...

... تو اصل دانش و دینی چو صوت اصل صدا

ز رشک طبع تو دارد مزاج دریا تب

گمان مبر که ز موج است لرزه بر دریا

صدف که دم نزند دانی از چه خاصیت است ...

... خجل ز رفعت قدر تو رفعت گردون

غمین ز وسعت طبع تو وسعت دریا

به جنب رای تو منسوخ چشمه خورشید ...

... بوطالب نعمه چو شهاب زکی از جود

یک چند کم آورد چه دریا و چه کان را

چون دست حوادث در این هر دو فروبست ...

... آن بود که بحر کرمش زود برانگیخت

از لجه کف ابر چو دریای روان را

تا بر دهن خشک جهان نایژه بگشاد ...

... بخشش بی منت و احسان بی لافت کنند

ابر و دریا را ز خجلت خشک چون دود و سراب

باللهم گر در سر دندان شود با لاف رعد ...

... خنده خنجر ز فتح بی قیاست

ناله دریا ز بذل بی شمارت

داغ طاعت بر سرین تا وحش و طیرت ...

... ملک را فربه کند کلک نزارت

کلک از دریا کمال خویش یابد

داند این معنی دل دریا عیارت

لازم دست چو دریای تو زان شد

کلک آبستن به در شاهوارت ...

... عیار قدر تو آن اوجها که بر گردون

عیال دست تو آن موجها که در دریاست

ز شوق مجلس تست آن طرب که در زهره است ...

... به وقت رفتن و طی کردن مسالک ملک

هواش فدفد و دریا سراب و که صحراست

نشیب و بالا یکسان شمارد از پی آنک ...

... همی به پشت چو کشتی سفر توانم کرد

که راه وادی دشوار و عبره چون دریاست

چنان مدان که تغافل نموده باشم از آن ...

... سقف گردون نه پر از ولوله صوت و صداست

کیست ای بوده چو دریا و چو ابرت دل و دست

کز فراقت نه مژه ابرو کنارش دریاست

تا جهان را نگذاری ز چنان جاه یتیم ...

... موج شادی می زند جان جهانی از کفت

اینت غم گر کان و دریا را از آن شادی غمست

سعد اکبر کیست کاندر یک دو گز مقنع ترا ...

... وانجا که در معانی مدحت بکاومش

گویی جهازخانه دریا و معدنست

گویند مردمان که بدش هست و نیک هست ...

... ای جوادی که دل و دست ترا

صحن دریا و انامل کانست

روز نوروز و می اندر خم و ما ...

... پگه زان کند بامدادان سلامت

تو آن ابر دستی که گر هفت دریا

همه قطره گردد نیاید تمامت ...

... هر دو را امکان بیداری به نفخ صور باد

هرکجا گنجی نهد در کان و دریا آفتاب

مه که بیت المال او دارد ترا گنجور باد ...

... در انتظار وجود از وجود بیرون باد

وگر تفاخر دریا به دست او نبود

به جای در و گهر در دل صدف خون باد ...

... برو مزید نباشد هموش قانون باد

ز رشک وسعت دریای طبع پر گهرت

کنار دریا از آب دیده جیحون باد

به روزگار تو ور هست فتنه فتنه خواب ...

... ز نعل اسب حوادث خراب و هامون باد

اگر نه لاف سخا از دلت زند دریا

به جای در و گهر در دل صدف خون باد ...

... قسم میراث خوار قارون باد

گرنه لاف از دلت زند دریا

گوهرش در دل صدف خون باد ...

... از قهر تو در آینه خنجر اوفتاد

دریا دلی و غرقه دریای نیستی

از اعتماد جود تو بر معبر اوفتاد ...

... از لفظ تو نظر همه بر گوهر اوفتاد

دریای انتقام تو آنجا که موج زد

از کشتی حیات و بقا لنگر اوفتاد ...

... با هوای تو کز او نیست گزرد

بر توان آمدن از دریا خشک

بر توان خاستن از دوزخ سرد ...

... روزگارش خط خذلان تا ابد بر سر کشد

گر سموم قعر تو بر موج دریا بگذرد

جاودان از قهر دریا باد خاکستر کشد

ور نسیم لطف تو بر شعله دوزخ وزد ...

... زان روی که عدل تو چو عدل عمر آمد

سرمایه دریا نه به بازوی دلت بود

زین روی دفینش ز کران بر حذر آمد ...