خسروا بود و هست خواهد بود

روزگارت رهی و چرخ مطیع

ملک را قدر تو سپهر بلند ...

... نشسته شد شیرزاد به دولت و بخت شاد

به قدر چرخ بلند به طبع بحر عمیق

با همه اقبال جفت با همه تأیید یار ...

... از دل میم و ز پشت نونم

ای چرخ تو چندم آزمایی

زر و گهری به آزمونم ...

... با موی خودم چو برنیایم

با چرخ کجا بسنده باشم

وین قصه به دوستان رسانم ...

... به منت بنده را کردی تو احکام

همیشه یار بادت چرخ گردون

نگهدار تو باد ای شاه قسام

... قهرمان تو تمام است تمام

مر تو را چرخ مطیع است مطیع

مر تو را دهر غلام است غلام ...

... در آفتاب دولت او دایم

مانند چرخ عالی مقدارم

روزی که من نبینم رویش را ...

ای تو بحر و فضایل تو درر

وای تو چرخ و مکارم تو نجوم

ای به حری به هر زبان ممدوح ...

... خاطر بر بلا شده مقسوم

چرخ با سعد و نحس اگر گردد

همه یمن زمانه بر من شوم ...

... سیدی حق من رعایت کن

بازخر مر مرا ز چرخ ظلوم

مصطفی گفت هر عزیز که او ...

... خدایگانی شاهنشهی جهان گیری

که چرخ زیر قدم کرد و ملک زیر نگین

تو شاهی دلشاد زی خداوندا

که بندگان تواند اختران چرخ برین

ازین دوازده برج سپهر و هفت اختر ...

... ما را فروش جامه ها کنند

کار سپید چرخ به سامان کن

گفتا تو این ز من نخری دانم ...

... ایا گداخته بد خواه را به تیغ گران

ایا گذاشته از اوج چرخ پر کلاه

ز حمله تو بلرزد به آب در ماهی ...

... آسمانیست نور رایش مهر

آفتابیست او و چرخش گاه

جود او در جهان نفر نفرست ...

... بحر و ابرست روز پاداشن

چرخ و دهرست گاه باد افراه

حرص دستش همه به بذل و عطا ...

... تا نکند صاحب یاری مرا

کم نکند چرخ فلک ریمنی

صدر همه عالم عبدالحمید ...

... گردون با او نکند توسنی

ای به هنر چرخ و به رای آفتاب

سایه همی بر سر خلق افکنی ...

... رحمت آری که کامگار شوی

ملک را پایگاه چرخ و همی

چون تو با تیغ دستیار شوی ...

... آن شگرفی و آن نکورایی

مهتر چرخ همتی ز چه رو

همت مهترانه ننمایی ...

... رتبت قدر من به دولت خویش

برتر از چرخ فرقدان کردی

هر زیانم که بود کردی سود ...

... رعدهای تو کوس هاکوبند

چرخ گویی همی که بکشوبند

طبع و حال هوا دگر کردی ...

پدری کز همه ملوک جهان

چرخ هرگز چو او نداد نشان

پادشاه زمین ملک مسعود

که نصیبش ز چرخ هست مسعود

گوید امروز شیر زان منست ...

... دست زد چون به خفچه ایقاع

بگذراند ز اوج چرخ سماع

بانگ ناگه چو بر سرود زند ...

... از نهیبش ماه با رخسار زرد

وز شکوهش چرخ با پشت دوتاست

خسروان را آب حوضش زمزم است ...