... نرفتی یک قدم با اهل ایمان در ره ایمان

به راه معصیت در گر ز میرانی و سرهنگان

به راه طاعت اندر چون ز کورانی و از کران

اگر چون خر به خور مشغولی و طاعت نمی داری ...

... تو در خزی و در دیبا چرا گویی سخن عریان

ز دیوان دور شو تا راه یابد سوی تو حکمت

سخنت آنگه شود بی شک سزای دفتر و دیوان ...

... زو بختیار گشتم و شد بخت یار من

گفتم به راه جهل همی توشه بایدم

گفتا تو را بس است یکی شاخسار من ...

... گر به دلت رغبت علوم الهی است

راه بگردان ز دیو ناکس ملعون

دل ز بدی ها به دین بشوی ازیرا ...

... حجت و برهان مجوی جز که ز حجت

تا بنمایدت راه موسی و هارون

نیست قوی زی تو قول و حجت حجت ...

... هرگز شنود کس به جهان خفته و روان

در راه عمر خفته نیاساید ای پسر

گر بایدت بپرس ز دانای هندوان ...

... بر سرت به جای خرد باران

گمراه شدی چو بر تو بگذشت

در جامه جبرییل شیطان ...

... دانات ز مشکلات فرقان

چون خیره شود سرت در آن راه

رهبر نبوی تو بلکه حیران ...

... قصد به برکندن آثار کن

دزدی و طرار ببردت ز راه

بریه بر آن خاین طرار کن ...

... پس حقیقت همه دیواند تو را حیوان

بلکه گر دیو سخن گوید و گم راه است

عامه گمره تر دیوند همه یکسان ...

... این با خوی نیک و نعمت و حکمت

اندر راه راست می کشد سازو

وان جان تو را همی کند تلقین ...

... فرزند توست نفس تو مالش دهش

بی راه را یکی به ره آرد به ره

هرگز نگشت نیک و مهذب نشد ...

... قول و عمل ورز و راست دار زبانه

راه نمایدت سوی روضه رضوان

گر بروی بر رهی در این دو میانه ...

... پیش ترنگ چغانه لحن ترانه

راه خران است خواب و خوردن و رفتن

خیره مرو با خرد به راه خرانه

از خور زی خواب شو زخواب سوی خور ...

... برخویشتن خود از چه نبخشایی

یک چند اگر زراه بیفتادی

زی راه باز شو که نه شیدایی

شاید که صورت گنهانت را ...

... لیکن اندر چاه ماند دون گر او را دون کنی

خویشتن را چون به راه داد و عدل و دین روی

گرچه افریدون نه ای برگاه افریدون کنی ...

... چون بیاموزیش با ماه سما مقرون کنی

شعر حجت را بخوان و سوی دانش راه جوی

گر همی خواهی که جان و دل به دین مرهون کنی ...

... عقل است به سوی صواب رهبر

با راه برت چون به خار خاری

چون با خرد ای بی خرد نسازی ...

... نزد عقلا جز همه خواری و نکالی

راهی است به دین اندر مر شیعت حق را

جز راه حروری و کرامی و کیالی

راهی که درو رهبر زی شهر کمال است

زین راه مشو یک سو گر مرد کمالی

بر راه حقیقت رو و منگر به چپ و راست

با باد مچم زین سو و زان سو که نه نالی ...

... درمان تو آن بود که برگردی

زین راه وگرنه سخت درمانی

حجت به نصیحت مسلمانی ...

... چو پر از شمع فروزنده یکی خاری

شمع تو راه بیابان بردو دریا

شمع من راه نمای است سوی باری

مر تو را لاجرم ایزد نه همی خواند ...

... عقل چه دارد در این حدیث گوایی

رای تو را راه نیست در سخن من

گر تو به راه قیاس و مذهب رایی

جز که مرا و لجاج نیست تو را علم ...

... جمله سؤال است و خواری است و گدایی

هرکه سوی جوی و چشمه راه نداند

بیهده باشدش کرد قصد سقایی

گر تو سوی گنج بانش راه ندانی

من بکنم سوی اوت راه نمایی

زیر لوای خدای جای بیابی ...

... از مکر و فریب و غدر تو ساهی

نازان و دنان به راه چون دونان

با قامت سرو و روی دیباهی

همراه شدی تو با من و یکسر

شادی و نشاط و روز برناهی

از من بردی تو دزد بی رحمت

دزدان نکنند رحم بر راهی

ای کرده نهنگ دهر قصد تو ...

... چاه این جسد گران تاریک است

این افگندت به کرم و گمراهی

اکنونت دراز کرد می باید ...

... تو از رقص آن خر چرا سوکواری

چرا نسپری راه علم حقیقت

به بیهوده ها جان و دل چون سپاری

به راه ستوران روی می به دین در

به چاه اندر افتادی از بس عیاری ...

... به دانش حله دین را طرازی

دل گمراه را زی راه دین کس

به از تو کرد نتواند نهازی ...