... کس نیابد به از این عالم تنهایی را

اغلبم جا بس کوچه بی سامانی است

با چنین جا چه خورم غصه بی جایی را ...

... دودمانی که از او مملکتی شد ویران

کوچه باقی است کزین کشور ویران گیرد

کشوری را که شه از دیدن او بیزار است ...

... خاک بادا بر سرت ای شوم کافر ماجرا

بر سرت خاکی که شب از کوچه های اصفهان

گه به پشت خود کشیدی گه به پشت چاروا ...

... امروز مرد ورزش اولی و اوقر است

یک روز پرورشگر اطفال کوچه بود

امروز پرورشگر اطفال مادر است ...

... هرگز نمی رسند به کشف غطای گل

با خضر اگر روند به ظلمات کوچه خلق

اسکندری خورند در آن چشمه های گل ...

... افتیم بر زمین و ببوسیم پای گل

گل ها ثقیل و درهم و کوچه خراب و تنگ

آه از جفای کوچه و داد از جفای گل

گل هرچه را به پنجه درآورد ول نکرد ...

... بردرید آن عجوزه مضطر

کوچه دادند مادر او را

کوچه گردان بی پدر مادر

بیوه زن رفت و دید معرکه ای ...

... شد در آن وحشت مادر فرزند

هایهویی ز سر کوچه بلند

تپ تپ پای جوانان برخاست ...

... پسرک فحش کشیدست بر او

وسط کوچه پریدست بر او

خانم از حرص فرو تاخت ز بام

جست در کوچه زبان پر دشنام

گفت با شوی که ای قاضی ری ...

... روان کرده بر دشمنان چوب و سنگ

کمرگاه کوهی بر آن کوچه بود

به کوه اندر آمد جوانمرد زود

عروس از پیش جست در کوهسار

بداندیش افتاده در کوچه خوار

سواران به یغما گشودند دست ...

... به جمهوریت ایران هوادار

ولو گشته میان کوچه بازار

دریغ از راه دور و رنج بسیار ...

... اینکه سگ را پوستینی هست باز

گشته خالی کوچه و بازار از آیند و روند

برگدا کرده نگاه استارگان با زهرخند ...

... سرش از غصه درگریبانست

منزلش کوچه غریبانست

طبرستانیان صاحب فر ...

... مردم از کشمکش زندگی و حیف که عمر

همه در پیچ و خم کوچه آشوب گذشت

فرخی عمر امانی نفسی بیش نبود ...

... بجای آنکه بپوشند خویش را کفنی

به شهر عشق بهر کوچه بگذرم بینم

به ره فتاده سری یا به خون طپیده تنی ...

... آنکه مریض است نباشد طبیب

پیچ و خم کوچه نداند غریب

ای بشر ای گشته ز سر تا بپا ...

... تا شبی آن خواجه بکبر تمام

بود بیک کوچه روان با غلام

خواجه ز پی بود و غلامش به پیش ...

... من جوان شاعر معروف از چین تا فرنگ

دایما باید میان کوچه های پست و تنگ

صبح بگذارم قدم تا شام بردارم شلنگ ...

... شام از پس گرسنگی مدتی مدید

یک نیمه نان بخورده پس کوچه در خفای

در لرزه و تعب ز تب و نوبه می مکید ...

... کشاندی و برافشاندی ز زیر وی به رخ مویت

تو در پیش و من از پس تا عیان شد کوچه کویت

چو خلوت دیدم آنجا را سبک بشتافتم سویت ...

... به جمهوریت ایران هوادار

ولو گشته میان کوچه بازار

دریغ از راه دور و رنج بسیار ...

... بغیر از درگه اخلاص بر هر درگهی خاکی

بغیر از کوچه توفیق در هر کو بجولانی

بصحرای وجود اندر بود صد چشمه حیوان ...