... همی داشت گیتی بر انسان که خواست

برین گونه گردد همی چرخ پیر

گهی چون کمانست و گاهی چو تیر ...

... بخوان داستان و بیفزای مهر

ز نیک و بد چرخ ناسازگار

که آرد به مردم ز هرگونه کار ...

... بلند اخترش افسر ماه باد

که آرایش چرخ گردنده اوست

به بزم اندرون ابر بخشنده اوست ...

... به هر کار پیروز و چیره سخن

همی تا بگردد فلک چرخ وار

بود اندر او مشتری را گذار ...

... ز هفتاد برنگذرد بس کسی

ز دوران چرخ آزمودم بسی

وگر بگذرد آن همه بتریست ...

... خردمند از او یافتی راه جست

نیابیم بر چرخ گردنده راه

نه بر کار دادار خورشید و ماه ...

... پر امید باشید و با ترس و باک

نگارنده چرخ گردنده اوست

فراینده فره بنده اوست ...

... نهادند خوان و می خوشگوار

یکی جشن کردند کز چرخ ماه

ستاره ببارید بر جشنگاه ...

همی بود گشتاسپ دل مستمند

خروشان و جوشان ز چرخ بلند

نیامد ز گیتیش جز زهر بهر ...

... بران آتش درد بریان شدند

چو از چرخ بفروخت گردنده شید

جوانان بیداردل پر امید ...

... کزان بود بر گاو گردون ستم

همی آمد از چرخ بانگ چکاو

تو گفتی ندارد تن گاو تاو ...

... ز شبگیر تا شد جهان لاژورد

چو خورشید بنهاد بر چرخ تاج

به کردار زر آب شد روی عاج ...

... ز سوی خزر نای رویین بخاست

همی گرد بر شد سوی چرخ راست

سرافراز قیصر به گشتاسپ گفت ...

... هوا پر شده نعره بور و خنگ

شکسته شود چرخ گردونها

زمین سرخ گردد از ان خونها ...

... دران تاختنها به گرز نبرد

سرانجامش آمد یکی تیر چرخ

چنان آمده بودش از چرخ برخ

بیفتاد زان شولک خوب رنگ ...

... چو بخشنده ام بیش بسپارمش

کلاه از بر چرخ بگذارمش

همیدون نداد ایچ کس پاسخش ...

... از ایوان گشتاسپ باید که دود

زبانه برآرد به چرخ کبود

اگر بند بر پای اسفندیار ...

... بزرگان گیتی ورا بنده باد

چو خورشید بر چرخ بنمود چهر

بیاراست روی زمین را به مهر ...

... ز جای اندر آمد چو کوه سیاه

تو گفتی که تاریک شد چرخ و ماه

دو چشمش چو دو چشمه تابان ز خون ...

... چو آتش به رویین دژ اندر فگند

زبانه برآمد به چرخ بلند

همه باره شهر زد بر زمین ...

... اگر شاه پیروز بپسندد این

نهادیم بر چرخ گردنده زین

... چنین داد پاسخ ستاره شمر

که بر چرخ گردان نیابد گذر

ازین بر شده تیز چنگ اژدها ...

... به خورشید ماهیش بریان شدی

ازو چرخ گردنده گریان نشدی

دو پتیاره زین گونه پیچان شدند ...

... که گوید برو دست رستم ببند

نبندد مرا دست چرخ بلند

که گر چرخ گوید مراکاین نیوش

به گرز گرانش بمالم دو گوش ...

... دهم بی نیازی سپاه ترا

به چرخ اندر آرم کلاه ترا

ازان پس بیابم به نزدیک شاه ...

... مگر کاسمانی سخن دیگرست

که چرخ روان از گمان برترست

همه پند دیوان پذیری همی ...