... به عشق آنک فرشت گوهر آمد

چو موج قلزم زخار برجه

چو زلفین ار فروسو می کشندت ...

... وین دیده چو شمعدان خیره

از شرق به غرب موج نور است

سر می کند از نهان خیره ...

... ز لذت نظرش رست در قفا دیده

چو موج موج درآمیخت چشم با دریا

عجب عجب که همه بحر گشت یا دیده ...

... ز بحر غم به کناری رسم عجب روزی

ز موج لطف و کرم لا اله الا الله

ندارد از شه من هیچ بوی جان آن کس ...

... مر خاکیان را گوهر ی مر ماهیان را راحتی

موجش گهی گوهر دهد لطفش گهی کشتی کشد

چندین خلایق اندر او مر هر یکی را حالتی

خود پیشتر اجزا ی او در سجده همچون شاکر ان

وز بهر خدمت موج او گه گه نماید قامتی

در پیش دریای نهان این هفت دریای جهان ...

... مستی چو کشتی و عمد هر لحظه کژمژ می شود

بر موج ها بر می زند در قلزمی زخاره ای

می گویم ای صاحب عمل و ای رسته جانت از علل ...

... هیچ قراری نبود بر سر دریا کف را

ز آنک قرارش ندهد جنبش موج مددی

ز آنک کف از خشک بود لایق دریا نبود ...

... ز آنک دورنگی نبود در دل بحر احدی

موج برآید ز خود و در خود نظاره کند

سجده کنان کای خود من آه چه بیرون ز حدی ...

... گفته به باد درربا پرده ز روی عبهری

گفته به موج شور کن کف ز زلال دور کن

گفته به دل عبور کن بر رخ هر مصوری ...

... نقش کننده هم توی در دل هر مشبهی

نوح ز اوج موج تو گشته حریف تخته ای

روح ز بوی کوی تو مست و خراب و والهی ...

... من کمرش گرفتمی سوی تواش کشانمی

موج هوای عشق تو گر هلدی دمی مرا

آتش ها بکشتمی چاره عاشقانمی ...

نکو بنگر به روی من نه آنم من که هر باری

ببین دریای شیرینی ببین موج گهر باری

کی بگریزد ز دست حق کی پرهیزد ز شست حق ...

... وگر پایی تو سر گردی وگر گنگی شوی قاری

در این دل موج ها دارم سر غواص می خارم

ولی کو دامن فهمی سزاوار گهرباری ...

... در آن دریا که خون است آن ز خشک و تر برون است آن

بیا بنما که چون است آن که حوت موج آشامی

اشارت کن بدان سرده که رندانند اندر ده ...

... ز زلف جعد چون سلسل بشد این حال من مشکل

میان موج خون دل مرا تا چند بنشانی

چو آرم پیش تو زاری بهانه نو برون آری ...

... مسلمانان مسلمانان بشویید از دل من دست

کز این اندیشه دادم دل به دست موج دریایی

مسلمانان مسلمانان خبر آن کارفرما را ...

... وی چرخ از این بار گران سنگ خمیدی

ای بحر حقایق که زمین موج و کف توست

پنهانی و در فعل چه پیدا و پدیدی ...

... ز دود لشکر تاتار چونی

در این دریا و تاریکی و صد موج

تو اندر کشتی پربار چونی ...

... تو صدساله ره از چونی گذشتی

میان موج های کبریایی

هوای خویشتن را سر بریدی ...

... بگفتم ای ونک غوطی بخوردم

در آن موج لطیف شهریاری

شدم از کار من از شمس تبریز ...

... که غسل آرم برون آیم به پاکی

به خنده گفت موج بحر کاری

مثال کاسه چوبین بگشتم ...