... حسرت امشب چو دوش محنت فردا چو دی

اسب قناعت بتاز پیش سپاه قدر

عدل خداوند را ساز ز فضلش سپر ...

... زر نه و کان ملکی زیر دست

جونه و اسب فلکی زیر زین

پای نه و چرخ به زیر قدم ...

... ای سرد مزاجان ز دل و جان شرهی کو

این نطع پر از اسب و پیاده و رخ و پیلست

بر نطع شما آخر فرزین و شهی کو ...

... تکیه مکن بر بقا زان که در آرد به خاک

صولت شیر عرین پیکر اسب گله

زود کند او خراب این فلک کوژ را ...

... مر مخالف را چخیدن هست با او همچنانک

با عصای موسوی خود اسب تازد سامری

بی چراغ شرع رفتن در ره دین کوروار ...

... وی مر شعرا را ز یمنین تو یساری

بر اسب امید آمده مجدود سنایی

در زیر پی از بهر کفت راهگذاری ...

... چو درج در دین کردی ز فیض فضل حق دل را

مترس از دیو اگر به روی ز عصمت پاسبان بینی

ز حسی دان نه از عقلی اگر در خود بدی یابی ...

... چو جان از دین قوی کردی تن از خدمت مزین کن

که اسب تازی آن بهتر که با بر گستوان بینی

اگر صد بار در روزی شهید راه حق گردی ...

... ور نه بخرد نیزه خطی شمرد لخ

در بند بود رخ همه از اسب و پیاده

هر چند همه نطع بود جایگه رخ ...

... من پلنگم نکشم جور پلنگ

خواری و اسب گرانمایه مباد

من و این نفس عزیز و خر لنگ

... از روی سخا حاصل ده ملک بدادیم

با اسب شرف منزل نه چرخ بریدیم

ناگاه بزد مقرعه مرگ زمانه ...

... بیم از آن نیست به خانه لنگان

کودکان با خر و با اسب شدند

ما پیاده همه لنگان لنگان ...

... آنهمه نو زیب و باخیر و فراخی گاه کو

نطع پر اسب و پیاده پیل و فرزین و رخست

کار اینها شاه دارد در میانه شاه کو ...

... آب جیحون از نشاط روی دوست

اسب ما را تا میان آید همی

رنج غربت رفت و تیمار سفر ...

... باشه ملک را به بیشه لنگ

باز چون اسب لطف را زین کرد

لقمه کرم را ملخ چین کرد ...

... روزی تو اگر به چین باشد

اسب کسب تو زیر زین باشد

یا ترا نزد او برد به شتاب ...

... که به کار اندرون بود منبل

اسب زن باشد ای به دانش فرد

مرد را اسب و زن بود در خورد

استر آنرا که زن بود حامل ...

... کره را بر لگام رام کند

نام او اسب خوش لگام کند

بارگیر ملوک را شاید ...

... پس ندانست قدر معنی ما

سوی میدان خاص اسب بتاخت

روی ما از نقاب ما نشناخت ...

... آتش کسری از تفش بگریخت

جان خود زیر پای اسبش ریخت

پیش شاخی که نور بار آرد ...

... به ارحنا بلال را خواندی

کای بلال اسب دولتم زین کن

خاک بر فرق آن کن و این کن ...

... دهر را بستده ز کف مهره

کرده تقدیر اسب قدرش زین

غاشیه بر به کتف روح امین ...