... ور سزد آن که سرکنی گیر که سرسری گرفت

جاده شناس کوی خصم بودم و دوست راه جوی

منکر ذوق همرهی خرده به رهبری گرفت ...

... روز روشن به وداع شب تار آمد و رفت

هرزه مشتاب و پی جاده شناسان بردار

ای که در راه سخن چون تو هزار آمد و رفت ...

... خود را به شاهدی بپرستیم زین سپس

در راه عشق جاده دیگر کنیم طرح

از داغ شوق پرده نشینی نشان دهیم ...

... ز سرگرمی نگه صیاد آهودیده را ماند

غبار از جاده تا اوج سپهر ساده می بالد

ز جوش وحشتم صحرا دل رنجیده را ماند ...

... آمدم بر راه و غالب گرد دل می گرددم

لغزش پایی که باز از جاده ام دور افگند

... سالک نگفته ایم که منزل شناس نیست

بی جاده ماند راه از آن رو که دور بود

نازم به امتیاز که بگذشتن از گناه ...

... رفته در حسرت نقش قدمی عمر به سر

جاده ای را که به سرمنزل ما می آید

اتفاق سفر افتاد به پیری غالب ...

... گیرم که خود از تست دری را چه کند کس

آن نیست که صحرای سخن جاده ندارد

واژون روش کج نگری را چه کند کس ...

... نیست جز رنگ درین طایفه ازرق پوش

جاده بگذار و پریشان رو و در راهروی

به فریب می و معشوق مشو رهزن هوش ...

... از نفس آنچه داشتیم صرف ترانه کرده ایم

خار ز جاده بازچین سنگ به گوشه درفگن

در سر ره گرفتنش ترک بهانه کرده ایم ...

بس که بپیچد به خویش جاده ز گمراهیم

ره به درازی دهد عشوه کوتاهیم ...

... دل نرباید همی تیغ ز خم داشتن

نقش پی رفتگان جاده بود در جهان

هر که رود بایدش پاس قدم داشتن ...

... باری نفسی چند به هنجار کشیدن

از بس که دلاویز بود جاده راهش

زحمت دهدم پای ز رفتار کشیدن ...

... باید که کنم هزار نفرین بر خویش

لیکن به زبان جاده راه وطن

... عجبی نباشد از من که بری ز کفر و دینم

تو و کوچه سلامت من و جاده ملامت

که به عالم مشیت تو چنان و من چنینم ...

... در وادی معرفت براهین حکیم

چون جاده هاست در چراگاه دواب

٭٭٭ ...

و هو زبدة العلما و قدوة العرفا مولانا احمدبن حاج عبدالواجد والدش از علمای ربانی و از طلاب منهاج عرفانی بود بعد از اینکه در فرزند خود حالات عالیه و مقامات متعالیه دید در طریقه طریقت مرید پسر خود گردید غرض مولانا بعد از تکمیل کمالات دست ارادت به میرزا محمد حسین کرمانی متخلص به رونق داد و قدم در جاده سلوک نهاد و به معارج بلند و مدارج ارجمند رسیده و جمعی از اهل زمان اخلاص و ارادت او را گزیدند و به حالات پسندیده فایض گردیدند الحق مولانا مردی صاحب حال و حمیده خصال بود و فقیر مکرر به فیض صحبت او رسید آخرالامر در کرمان در سنه ۱۲۴۰ به ریاض رضوان خرامید مزارش در خارج کرمان است و زیارتگاه مریدان است گاهی مثنوی منظوم می فرموده از اوست

گر شدیم از پیروان اولیا ...

... یکی نخست به دست آر داروی آجال

ز بهر رنج فنا جاده یی بسود گزین

ز بهر درد اجل دارویی شگرف سگال ...

... شه از ری آمد و بگرفت غوریان و پریر

به شاده آمد و در جاده جای داشت پرن

همی به چشم من آیدکه بامداد پگاه ...

... صبح زلیخا صفت درید گریبان

جاده ظلمات شب رسیده به آخر

گشت سحرگه پدید چشمه حیوان ...