... چشمش خمار دارد و مینای من تهی ست

بیدل سرمحیط سلامت چه موج وکف

تا او بجاست جای تو و جای من تهی ست

... بسکه در فکر خود افتادم سر از زانو گذشت

موج جوهر می زند هر قطره خون در زخم من

سبزه تیغ که یارب بر لب این جو گذشت ...

... بستر ما ناتوانان قابل تغییر نیست

موج گوهر آنقدر آسود کز پهلو گذشت

گر به این رنگ است بیدل کلفت ویرانه ات ...

... بیدل به قلزمی که تو غواص فطرتی

گوهر گره به رشته موج سراب داشت

... یاد ایامی که در صحرای پرشور جنون

همچو موج سیل نقش پای من فریاد داشت

انتخاب کلک صنع از حسن خط کردیم سیر ...

سعی جاه آرزوی خاک شدن در سر دا شت

موج از بهر فسردن طلب گوهر داشت

دل آزاد به پرواز خیالات افسرد ...

... دل زمین ا ست زمین راکه تواند برداشت

تا فنا موج نزد جوهر هستی گم بود

بعد پرواز عیان گشت که رنگم پر داشت ...

... قد خم گشته به دوشم علمی دیگر داشت

همچو موج گهرم عمر به غلتانی رفت

فرصت لغزش پا تا به کجا لنگر داشت ...

... جرأت رفتار در هرگام صد فرسنگ داشت

موج لطف از جوهر تیغ عتابش چیده ایم

غنچه چین جبینش ازتبسم رنگ داشت ...

... تخم ادب به ریشه شوخی نمی زند

موج گهر زبانی اگر داشت لال داشت

حسنت به داد حیرت آبینه می رسد ...

تا نظر بر شوخی من نرگس خودکام داشت

چشمه آیینه موج روغن بادام داشت

باد دامانت غبارم را پریشان کرد و رفت ...

شب که جوش حسرتی زان نرگس خودکام داشت

چشمه آیینه موج روغن بادام داشت

یاد آن شوقی که از بیطاقتیهای جنون ...

... یک جهان چشم به هم برزدن مژگان داشت

هرچه جوشید ز موج و کف این قلزم وهم

نفسی بود که در پرده دل توفان داشت ...

... عیش این باغ امتداد رقص یک بسمل نداشت

شوخی موج کرم شد انفعال جرم ما

این محیط آبی برون از جبهه سایل نداشت ...

... آیینه ما هر نفس از ما بتری داشت

زین بحر عیارطلب موج گرفتیم

آن پای که فرسود به دامن گهری داشت ...

تا عرقناک از چمن آن شوخ بی پرواگذشت

موج خجلت سرو را چون قمری از بالاگذشت

وای بر حال کمند ناله های نارسا ...

... محو دل شوتا توانی رستن از آفات دهر

موج بی وصل گهر نتواند از دریاگذشت

بسته ای احرام صد عقبا امل اما چه سود ...

... ورنه امروز تو خواهد دی شد و فردا گذشت

جومن اشکم در نظر موجیست کز دپا رمید

شعله آهم به دل برقی ست کز صحرا گذشت

چند چون گرداب بودن سر به جیب پیچ وثاب

می توان چون موج دامن چید و زین دریاگذشت

کاش هم دوش غبار از خاک برمی خاستیم ...

... از لباس تو به عریان است تشریف نجات

بپدل امشپ موج می ازکشتی صهباگذشت

... وحشتی زین بزم چون شمعم به خاطر درگذشت

چین دامن آنقدرها موج زد کز سرگذشت

بربنای ما فضولی خشت تمکینی نچید ...

... با دل جمعم کنون مأیوس باید زبستن

سیر دریا دور موجی داشت از گوهر گذشت

ضعف بیمار محبت تا کجا دارد اثر ...

... شهود آینه در عالم مثال گذشت

خمش نوایی موج تکلم از لب یار

اشارتی ست که نتون ازین زلال گذشت ...

... یک نقطه پل ز آبله پا کفایت است

زین بحر همچو موج گهر می توان گذشت

گر بگذری ز کشمکش چرخ واصلی ...

همت از هر دو جهان جست و ز دل در نگذشت

موج بگذشت ز دریا و ز گوهر نگذشت

آمد و رفت نفس گرد پی یکتایی ست ...

... با ادب جوشیده ای بیدل ز هذیان دم مزن

موج گوهر بسته را شوخی نخواهد پیش رفت

... قارون به زیر خاک پی جمع مال رفت

ناایمنی نبرد زگوهر حصار موج

سرها به زانوی عدم از زیر بال رفت ...

... نارفتنی است خط اگر از خامه نال رفت

موج گهر چه واکشد از معنی محیط

حرفی که داشتم به زبانهای لال رفت ...