... فراوان ز یاقوت و در و گهر

هم از جامه و اسب و هم سیم و زر

سپهبد به گنجور گفتا بیار ...

... که او مرد بی نام و بدکام کرد

چو او اسب در زیر زین آورد

تو گویی که با چرخ کین آورد ...

... نبد آلت رزمشان دستگیر

نه اسب و نه جوشن نه گرز و نه تیر

به چنگ اندرون استخوان داشتند ...

... به یاری نخواهم سپاه بزرگ

من و اسب شبرنگ با شیر  و گرگ

شما سر به آسایش اندر دهید ...

... چو از برزکوه اژدهای نگون

نشست از بر اسب شبرنگ شاد

سوی رزم نر اژدها همچو باد ...

... بدان گه که از خشم و کین پهلوان

ز اسب اندرآمد به روشن روان

دوان شد همی بارگی باز جای ...

... درو دشت و هامون به هم برزدند

چو دیدند پیل ژیان را بر اسب

دمنده به کردار آذر گشسب ...

... بدو آفرین بود از اندازه بیش

فرودآمد از اسب گرد دلیر

دو تن را بفرمود تا همچو شیر ...

... درو کرد شیر دلاور نگاه

ز فیروزه مردی به اسبی ز زر

به دست اندرون خنجر جان سپر

نشسته بر آن اسب زرین چنان

که گفتی به رزم اندر است این زمان ...

... ز زر اندرو دید بسیار خم

که در وی شدی مرد با اسب گم

سر خم همه برگرفته ز زر ...

... بسی مردم آمد در آنجا پدید

سران همچو اسب و به تن آدمی

دل پهلوان گشت از ایشان غمی

از آن اسب چهران تنی سی و چل

برفتند نزدیک آن شیر دل ...

... بپرسید پس مرد بازارگان

از آن اسب چهران بی مایگان

بیان کرد رازی که بود از نهفت ...

... رخ ماه و خورشید هم تیره گشت

ز آواز اسبان و بانگ یلان

فلک پرخروش و زمین پر فغان ...

... یکی نیزه در دست چون اژدها

شده گرد اسبش به روی از هوا

به حمله برآمد به کردار کوه ...

... برفتند بی کام و بی نام و هوش

نه در مرد تاب و نه در اسب توش

به فرغان چنین گفت هریک به درد ...

... سپه بر نشاند و بزد بوق و کوس

زمین از سم اسب گشت آبنوس

بیامد به نزدیک ایران سپاه ...

... بر شه در آن رزم تندی نمود

به اسب اندر آمد به کردار باد

ز تندی یکی کرد سوگند یاد ...

... به گرز و به تیغ اندرآورد دست

بسی مرد را کرد با اسب پست

به گرزش زمین شد چو دریای خون ...

... کجا بر درش حلقه ای بود مهر

زحل پاسبان و مهش پرده دار

همان تیر و بهرام سالار بار ...

... ز آواز دیوان و از تیره گرد

ز غریدن کوس و اسب نبرد

پر آواز رعدست گفتی جهان ...

... پدید آمد از دیده سر در مغاک

نشستند گردان و مهتر بر اسب

برآمد به مانند آذرگشسب ...

... به مردی کسی دست بر من نیافت

همان شیر نر گرد اسبم نیافت

بسی نامور کاردیده سوار ...

... نباشد کسی کو به هنگام کین

بر اسب من افشاند از باد گرد

وگر باد گردد به روز نبرد ...

... غلام و پرستار و هم زیر دست

همان اسب و اسباب و فرش نشست

که گرد آوریدم به روز دراز ...

... غلام و فرستنده و سیم و زر

هم از اسب و از اشتر و گوسفند

ز گاوان که بر کوه و در می روند ...

... بگویی که چون گرد کردی همه

چنین گوسفندان و اسب و رمه

سیه دیو گفت ای جهان پهلوان ...

... سوار سرافراز با دستبرد

فرود آمد از اسب و پرسید دیر

سواری برافکند از آن پس چو شیر ...

... چه مایه حصاری که از کوه و دشت

که از سم اسبش همی تازه گشت

بسا کارزاری نبرده سوار ...

... بدین مرز کاکنون تو داری نشست

نشان پی اسب و گرزش بسست

به خویشان ضحاک در بوم چین ...

... سواران گردنکش نیو را

کلاه و قبا داد و اسب و کمر

ز هرگونه دینار و زر و گهر ...

... ز غم بر دلم تازه بندی رسد

سیه دیو پیش اندر افکند اسب

همی رفت برسان آذرگشسب ...

... تکاور ز درد اندر آمد به گرد

پیاده شد از اسب گرد دلیر

خروشید ماننده نره شیر ...