... ازو زیباست از هر کس دگر نه

اگر بفروشدت صد بار دلدار

تو هردم بیشی از جانش خریدار

... غلامش گفت ای شاه جهاندار

منم در مملکت بیش از تو صد بار

چو ملکم این چنین زیر نگین است ...

... برویش بر گلاب افشاند از دست

چو زن باهوش آمد باردیگر

چو اول بار گشت از بیم سنجر

چو باری ده زهش آمد بخود باز

سر رشته نکرد او از خرد باز ...

... مرا گر تو بگیری ور برانی

دلت ندهد دگر بارم بخوانی

وگر بکشی مرا در تن درستی ...

... دلت از خوف آن جانسوز باید

بباید هر دمت صد بار مردن

که بتوانی تو این وادی سپردن

اگر از ابر بارد بر توآتش

تو می باید که باشی در میان خوش ...

... عنان پادشه بی دست گیرند

کسی باید بخون درگشته صد بار

که تا گردد ز افتادن خبردار ...

... چنین گفت او که هستم من خری پیر

بدن سوراخ از بار گلوگیر

تنم گرچه نزار و ناتوانست

همه روزی همه بارش گرانست

وگر آسایشی را بعد صد غم ...

... کسی باید مرا افتاده در کار

بروزی ماتم خود کرده صد بار

بحق زنده شده وز خویش مرده ...

... که این را مفردی باید باخلاص

دو عالم را برافکنده بیک بار

فرو رفته بدین دریا نگونسار ...

... مرا بی آنکه باید شد نگونسار

چنین دری بدست آمد بیکبار

تو جان می کن که این در خاصه ماست ...

... نیم ملک ترا هرگز خریدار

که ملک من به از ملک تو صد بار

جهانی خصم دارد ملکت از پس ...

... طریقت چیست عین راه دیدن

سبکباری کم آزاری گزیدن

بمشتی ملک پر کردن شکم را ...

... چو باقی نیست ملکت جز زمانی

مکن در گردنت بار جهانی

چو بار خود بتنها بر نتابی

ببار خلق عالم چون شتابی

ز درویشی چو مردن هست دشوار ...

... چو تو نشنیده ام نامهربانی

مرا باری اگر مردم بصد بار

ز پیش خویش بفرستد بصد کار ...

... عجایب نامه این هفت پرگار

مرا در خون بگردانید صد بار

ز سر تا پای رفتم هر زمان من ...

... چو کار این جهان خون خوردن تست

چه گرد آری که بار گردن تست

چو خورشیدت اگر باشد کمالی ...

... ازین پیمانه پیمودن بادوار

نمی آرد ترا سرگشتگی بار

نکوکاری نکردی ای نگون کار ...

... بهم هر چار صد آنجا بمردند

بزاری اشتران را بار بر پشت

حدی می گفت تا در تشنگی کشت ...

... بیاشامد بیک دم هفت دریا

چو فارغ گردد از خوردن بیکبار

نخفتد شب دمی از رنج و تیمار ...

... دگر روز از برای او جهاندار

کند صحرا و دریا پر دگر بار

چو حرص آدمی دارد کمالی ...

... کسی کو از پی مردار باشد

ز مرداری بتر صد بار باشد

... که ویرانیست این دنیای مردار

وزو ویران ترست آن دل بصد بار

که او ویرانه دنیا گزیند ...

... بدو گفت ای دوای دردمندان

بگو یکبار دیگر نام یارم

که این نامست دایم غم گسارم ...

... دوم ثلثی که بود از گوسفندان

دگر ره گفت نام حق دگر بار

بگو چون به ازین نبود دگر کار ...

پسر گفتش که درویشی بسیار

بسی باشد که آرد کافری بار

بزر چون دین و دنیا می شود راست ...

سه بار آن کافر اندر آتش و خون

بگردانید بر جرجیس گردون

تنش شد ذره ذره چون غباری

ز خاک او برآمد لاله زاری ...

... مرا گفت آرزو آنست اکنون

که یک بار دگر در زیر گردون

کنندم پاره پاره در عذابی

که تا آید دگر بارم خطابی

که چندین رنج در جانم رقم زد ...

... اگر آیی ازین سه بحر بیرون

درون پرده معشوقت دهد بار

وگرنه بس که معشوقت دهد کار ...

... صف مژگانش صف کردی شکسته

بزخم تیرباران از دو رسته

دهانی داشت همچون لعل سفته ...

... شهاب و برق را گشته سنان تیز

ز باران ابر کرده صد عنان ریز

کشیده دست بر هم سبزه زاران

ولی آن دست پر گوهر ز باران

بنفشه سر بخدمت پیش کرده ...

... بدست آورده نرگس جام زر را

ز باران خورده شیر چون شکر را

سر لاله چو در پای اوفتاده ...

... بکشتن دست بگشادند برهم

غباری از همه صحرا برآمد

فغان تا گنبد خضرا برآمد ...

... زمین از خون خصمان لاله زاری

هوا از تیرباران ژاله باری

جهان را پرده برغاب جسته ...

... سپاه خصم چون دریا روان شد

همی نزدیک آمد تا بیکبار

نماند شهره اندر شهر دیار ...

... که بشنو قصه گنگی سخن گوی

سری کز سروری تاج کبارست

سر پیکان در آن سر در چه کارست ...

... نمایم هفت دوزخ را که بین سوز

ازین اشکم که طوفانیست خونبار

دهم تعلیم باران را که چون بار

ازین خونم که دریاییست گویی ...