داغ عشق صنم لاله عذاری دارم

دل سودا زده جان فگاری دارم ...

تا بوده ایم بی غم یازی نبوده ایم

بی درد و داغ لاله عذاری نبوده ایم

بی اعتبار عاشقی و لذت جنون ...

... مرهم داغ دل از فیض فراغت سازم

هوس عاشقی لاله عذاری نکنم

بعد ازین مصلحت اینست که کنجی گیرم ...

ای لاله رخ مرو دلم از هجر خون مکن

بر داغ عشق درد جدایی فزون مکن ...

... در هجر آفتاب رخ خویش چون شفق

روی مرا ز خون جگر لاله گون مکن

ای اشک گرم رو پی آن شهسوار گیر ...

... عاشق از حال دل پر خون چه حاجت دم زند

می توان دانست از رنگ سرشگ لاله گون

رشته پیوند خود با تارهای زلف او ...

... از من مکن سؤال فضولی که چیست حال

حال دلم قیاس کن از اشک لاله گون

... کز من چنین گریخته وحشی غزال من

گفتم ز رشک بر ورق لاله نقطه ایست

گفتم این کنایه ایست ز رخسار و خال من ...

... نقش باغ از چشم نقاش بهار افکنده ای

لاله حمراست بشگفته ز طرف جویبار

یا تو بر آیینه عکس عذار افکنده ای ...

... غنچها را کرده دل خون ز رشک لعل لب

آتشی از شمع رخ در لاله زار افکنده ای

بر رهت هر سو ملک افتاده یا جلوه کنان ...

شد دلم صد پاره و چون لاله بر هر پاره ای

سوختم داغی ز عشق آتشین رخساره ای ...

... خبر از سوز پنهانم کسی دارد که همچون من

بود در سینه اش داغی ز درد لاله رخساری

من و وصل تو این طالع کجا دارم زهی دولت ...

صانعی کز آب و گل فیض کمال قدرتش

دلبران لاله رخسار سمن بر آفرید

تا نماید صنع او ضایع ز بهر عاشقی ...

چون لاله پریرم آتشی در دل بود

دی داد نوید سنبلت باد درود ...

دور از رخ او نمی کنم رغبت باغ

دارم ز تماشای گل و لاله فراغ

ترسم که خلد بسینه ام از گل خار

آتش فکند بر جگرم لاله ز داغ

... ریخت خون جگر از دیده خونبار مرا

آه از آن سیمبر سرو قد لاله عذار

که دمادم بجفا می دهد آزار مرا ...

... سخنی را که بر ما نتوان گفت مگو

گفتم ای سیمبر سرو قد لاله عذار

مایل ظلم مشو جور مکن بر من زار ...

... وقت شد کاهل ذوق جام‏ کشند

جام گلرنگ لاله فام‏ کشند

ساغر لاله‏ گون ز دست منه

انتظاری به اهل بزم مده‏ ...

... به بزمم چراغ می افکنده نور

سرم گرم بود از می لاله رنگ

زمانی شدم همدم تار چنگ ...

بیا ساقی آن لاله باغ ذوق

که دارم ازو بر جگر داغ شوق

بده پیشتر زانکه از روزگار

شود بقعه تربتم لاله زار

بیا ساقی آن صیقل زنگ غم ...

... بهر نشأه نکته گوش کن

چو از باده کردی رخم لاله گون

به پنجم قدح مستیم کن فزون ...

... ز آهم آینه دیده در غبار بماند

ز لاله زار جهان تا شدی به باغ جنان

دلم ز داغ فراقت چو لاله زار بماند

ز بودن تو مرا شادی ای که بود به دل ...

... کدام خانه که از آه من چو گلخن نیست

مرا چو لاله ز داغ تو در لباس حیات

کدام چاک که از جیب تا ابد امن نیست ...

... سرش ز بازی گردون به نیزه گردان باد

اگر نه لاله بداغ تو سر زند از کوه

لباس زندگیش چاک تا به دامان باد ...

... پا درین مشهد به حرمت نه که فرش انورش

لاله رنگ از خون فرق نور چشم مرتضی است

دوست را گر چشم ازین حسرت نگرید وای وای ...