... ولیکن چون تو مهمان عزیزی

سفر دور است از صاحب تمیزی

بود مهمان پرستی فرض آداب ...

... کنید آرام اینجا هر دو دلبند

چو مهر و ماه روز و شب سفر چند

ببودن گر ندارید اختیاری ...

... ولیکن چون هوای بر شکال است

کنون عزم سفر کردن محالست

بباید صبر کردن تا دو سه ماه ...

... که پر شرمنده احس ان رامم

نباید این سفر برتر ز یک ماه

که دارم گوش بر در چشم بر راه ...

... زمین را باشش و سه گام پیمود

در آن ساعت مرا ذوق سفر بود

در آن فرصت که باون ساخت آن کار ...

... به از این چیست فیض حاصل ما

در سفر تا به کی تپد دل ما

نیست پیدا کجاست منزل ما ...

... وقت مستی و طرب بال و پر مردانست

سفر آن نیست که از مصر ببغداد روی

رفتن از جان سوی جانان سفر مردانست

ظفر آن نیست که در معرکه غالب گردی ...

... زتنگنای هیولای عالم اجسام

سفر کنیم به اقلیم روح و جای فراخ

چه مانده ایم درین تیره خداکدان ای فیض ...

جان جز خیال رویت نقشی دگر نبندد

دل جز بعزم کویت رخت سفر نبندد

بوی تو تا نیاید جان ننگرد گلی را ...

... هر کو بغم تو شد گرفتار

از کشور عافیت سفر کرد

جز نقش خیال تو نگنجد ...

... اگر ز عالم صورت ز صدق دل نکنی

بجان بعالم معنی سفر توانی کرد

چگونه ثبت توان کرد فیض در اوراق ...

... جز آنکه حا و بای محبت شنیده اند

افتاده اند در سفر ظلمت فراق

شادند از آنکه لذت دنیا چشیده اند ...

... دنیا نمیخواهم مگر باشد تنم را ما حضر

تن مر کبستم در سفر عقل این تقاضا می کند

حرفی نخواهم زد جز آه اسرار می دارم نگاه ...

... عین هم قبله هم دین هم ایمان همند

در ره حق همگی هم سفر و همراهمند

زاد هم مرکب هم آب هم و نان همند ...

... در خدمتم سراپا تا جان ز تن برآید

هر کو سفر گزیند تا مقصدی بیابد

باید غریب گردد ز اهل و وطن برآید

چون در سفر تو باشی صد جان فدای غربت

گر ره زنی تو مقصود از راهزن برآید ...

... گر آهنگ حضر کردم تو بودی منزل و ماوا

و گر عزم سفر کردم تو بودی هادی و رهبر

برون از خود نظر کردم ترا بیرون ز خود دیدم ...

گشتم به بحر و بر پی یار بی سیر

تا پای سعی آبله شد ماندم از سفر

بر خشک و بر گذشتم و جستم نشان وی ...

... نیاید در نشان الله اکبر

برو در عالم اسما سفر کن

مظاهر را بدان الله اکبر ...

... بدرد بی وفا میسوز و میساز

سفر دیگر مکن زینجا بجایی

در اقلیم بلا میسوز و میساز ...

چو جان ز قدس سرازیر گشت با دلریش

که تا سفر کند از خویشتن بخود در خویش

فتاد در ظلمات ثلاث و حیران شد ...