... ابوالقاسم علی تاج المعالی

که چرخ فضل و خورشید تبار است

خداوندی که اندر علم و در حلم ...

... جانی است عفو او که بود صحتش حیات

چرخ است عدل او و معالی دراو نجوم

آب است لفظ او و معانی دراو نبات ...

... حنظل و زهر جهان را نوش و شکر کرده اند

دولتش چون حکم ایزد نصرتش چون دورچرخ

اهل مشرق را و مغرب را مسخر کرده اند ...

... از زمین تا آسمان کشمیر و کشمر کرده اند

شاه خورشیدست و بزمش چرخ و اندر بزم او

گویی از مریخ می وز زهره ساغر کرده اند ...

... بر حسب آرزوی تو رفتار می کند

از بوی باده مست کن این چرخ را از آنک

پیوسته قصد مردم هشیار می کند

تا نور شمس مایه انوار می دهد

تا جرم چرخ گردش هموار می کند

بادت همیشه گردش چرخ از موافقان

تا بر مخالفان تو پیکار می کند

گر نیستی ز داد تو عالم شدی خراب

با این ستم که چرخ ستمکار می کند

... در صفتش واله و حیران شود

چرخ بترسد چو سیاست کند

دشت بلرزد چو به میدان شود ...

... سنگها گوهر شدند و خارها خرما شدند

هشت چرخ و هفت کوکب چار طبع و پنج حس

خدمتت را بنده مطواع دل یکتا شدند ...

... نکته ای از نطق توست نامه پازند

چرخ همی بر پسند رای تو گردد

آنچه تو خواهی پسند و هر چه نه مپسند ...

... اگر عدیل علی خوانمش سزا باشد

نه همچو همت او چرخ را علو ممکن

نه همچو فکرت او ماه را ضیا باشد ...

... به عالم نام عز و ذل و تخت و دار کی باشد

ورای رتبت او چرخ را مقدارکی ماند

سزای همت او گنج را دینار کی باشد ...

... پوشیده کن به خلعت خوشیم که مر مرا

چرخ و جهان برهنه تر از سیر کرده اند

این اختران وگرچه به تقدیم حق ترم ...

... اغلب به مشک و قیر و می و شیر کرده اند

با زلف قیرگون زی و خوش زی که چرخ و دهر

روز مخالفان تو را قیر کرده اند

... در پیش بارگاه تو بینند روز بار

آن مرکبی که چرخ چهارم حسد کند

آن را به وقت آنکه تو باشی بر او سوار ...

... گرد هوا و همت تو بخت را طواف

پیش مراد و نهمت تو چرخ را مدار

هرگز به غمگسار تو را حاجتی مباد ...

... نه بحر و بحر عطا و نه ابر و ابر نوال

نه چرخ و چرخ علو و نه کوه و کوه جگر

علی علوم و علی کوشش و علی بخشش ...

... به همت چون مثل ذکر تو سایر

ز صدرت خیره ماند چرخ سابع

ز قدرت طیره گردد نسر طایر ...

... چنانکه باشد احباب را به مهر بشیر

همیشه تا بود افروخته ز چرخ نجوم

همیشه تا بود افراخته سپهر اثیر ...

... تا نیابد ز صدر او اعزاز

چرخ را اقتدا به همت اوست

رمه را اقتدا بود به نهاز ...

... بار زمین گران ز رکیب گران خویش

با آنکه چرخ بوسه دهد بر رکاب تو

هرگز ز راه عدل نتابی عنان خویش

هرگز ندیده اند قرین تو بی قرین

در قرنها کواک چرخ از قران خویش

بر زر و سیم نام عزیزی نهاده اند ...

... آن کس که در ستایش ممدوح خویش گفت

ای کرده چرخ تیغ تو را پاسبان خویش

ز آسیب چرخ اگر برهیدی روان او

کردی به نام تو همه شعر روان خویش ...

... طبع چارست و شود با هنر ذات تو پنج

چرخ هفت است و شود بی اثر قدر توشش

نبود تیغ تو را جز جگر خصم نیام ...

ای اوج چرخ قصر معالیت را شرف

اسلام و دین گرفته به تو نصرت و شرف ...

... پیش مناقب تو معالی کشیده صف

چرخی و اهل بیت پیمبر تو را نجوم

دری و خاندان نبوت تو را صدف ...

... دیوار سراپرده و ماه علم تو

با ماه برابر شده با چرخ مقابل

بر چرخ تو را منزل و می گویدت اقبال

بیرون مشو از منزل یک ساعتک انزل ...

... بر عقل نهد فکرت صایفش تفاخر

بر چرخ نهد همت عالیش تحمل

اصحاب خرد را به بر اوست توقف ...