... محیط ناز کانجا زورق دلهاست توفانی

حبابش گردش چشم است و موج ایمای ابرویی

خم هر سطر سنبل صد جنون آشفتگی دارد ...

... وسعت آیینه ی جهان گردید

سر سودایی ای به گردش رفت

عرض دوران آسمان گردید ...

... چارسوی ظهور نامسدود

گردشی بود و رفتنی از خویش

همه آفاق رنگ می پیمود ...

... هر سر مو کمند گیسویند

گردش رنگشان جهان آراست

در کف صنع خامه ی مویند ...

... هستی ظاهر از عدم ماییم

گردش رنگ پر به سامان است

هرکه از خود رود قدم ماییم ...

... دور از این در چون دعای بی اثر دارد مرا

چشم مست ساقی از هر گردش پیمانه ای

ریزه الماس گویی در جگر دارد مرا ...

... می رود از باد خوش تر ابلق لیل و نهار

روز و شب یک گردش چشم سیاهی بیش نیست

چند در هامون توان گردید ای حق ناشناس ...

... به دانه های سرشگ است چشم من روشن

ز گردش اوفتد آنگه که آسیا خالی است

جرس ز ناله شود رهنمای گمشدگان ...

... از خمار هجر او مردیم ای یاران کجاست

گردش چشمی که ما را متصل مدهوش داشت

رو به هر جانب که تیرش رفت بیرون از کمان ...

... آسیایی نبود دیده ما را در کار

به شکست دل ما گردش افلاک بس است

فارغ از گرمی بی صرفه این بزمگه ایم ...

... به بزمت تا قیامت رنگ هشیاری نمی بیند

کسی کز گردش پیمانه چشم تو مستان شد

شبی قصاب بود ای شوخ با زلف تو در بازی ...

... هنوز آن برق جولان کار با خاکسترم دارد

مراد دل بود پیمانه ای از گردش چشمش

وگرنه این قدر خونی که خواهد ساغرم دارد ...

... بدین سر آنکه از سر نگذرد محرم نمی گردد

ز گردش های چرخ واژگون قصاب دانستم

که هرگز بر مراد هیچ کس یک دم نمی گردد

... فارغ ز قید سیم و زر روزگار باش

غافل مشو ز گردش این روز و شب مدام

بیدار چشم فتنه گر روزگار باش ...

... می کشد ماند هر آن میوه که در بار قصاص

شکوه از گردش ایام چه داری قصاب

می کشد در همه جا طالب دیدار قصاص

... سنگ زیرین آسیا شده ام

گردش روزگار را نازم

ز پدر دارم ارث صحرا را ...

... داد آخر آن سرانجامی که من می خواستم

گردش چشمی ز یک نظاره ام مستانه کرد

داد ساقی باده از جامی که من می خواستم ...

... گذار سیل اشگم گه بر این ویرانه افتاده

عجب نبود شود گر توتیا از گردش دوران

دلم در زیر این نه آسیا چون دانه افتاده ...

... مگر زلف دل آرایش به دست شانه افتاده

ز من احوال خال و گردش چشمش چه می پرسی

سیه مستی است بی خود بر در میخانه افتاده

نمی دانم چه می در جام دارد چشم او قصاب

که آتش بر دلم زین گردش پیمانه افتاده

ای نگه با نظرت هم می و هم میخانه

گردش چشم تو هم ساقی و هم پیمانه

هم مسلمان ز تو حاجت طلبد هم کافر ...

... خشک گردیده ست در سرچشمه آب زندگی

از جفای بی حد ایام و گردش های دهر

گشته کوته رشته عمرم ز تاب زندگی ...

از صحن کعبه ساحت میخانه خوشتر است

از دور سجه گردش پیمانه خوشتر است

یارب چه حکمت است که بیگانه خوی من ...

... خبر ز عشق ندارد کسی که رونق دهر

ز گردش فلک و ماه مشتری داند

غنی ز سیم و زر از فیض مستیم ورنه ...

... دوش در بادیه رم کرده غزالی می گشت

گردش چشم سیاه تو به یادم آمد

بر سر شاخ کله گوشه گل باد شکست ...