بیفکن خیمه تا محمل برانند
که همراهان این عالم روانند
زن و فرزند و خویش و یار و پیوند
برادر خواندگان کاروانند
نباید بستن اندر صحبتی دل
که بی ایشان بمانی یا بمانند
نه اول خاک بوده‌ست آدمیزاد
به آخر چون بیندیشی همانند
پس آن بهتر که اول وآخر خویش
بیندیشند و قدر خود بدانند
زمین چندی بخورد از خلق و چندی
هنوز از کبر سر بر آسمانند
یکی بر تربتی فریاد می‌خواند
که اینان پادشاهان جهانند
بگفتم تخته‌ای بر کن ز گوری
ببین تا پادشه یا پاسبانند
بگفتا تخته بر کندن چه حاجت
که می‌دانم که مشتی استخوانند
نصیحت داروی تلخ است و باید
که با جلاب در حلقت چکانند
چنین سقمونیای شکرآلود
ز داروخانهٔ سعدی ستانند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به دعوت به ترک دلبستگی‌های دنیوی و توجه به اصل و ریشه انسان‌ها می‌پردازد. او می‌گوید که در زندگی، ما باید به رابطه‌هایی که با دیگران داریم توجه کنیم، چرا که هیچ یک بدون آنها نمی‌توانند باقی بمانند. توجه به اصل و فرجام زندگی نیز مهم است و انسان‌ها باید قدر خود را بدانند. شاعر به زوال انسان‌ها و گذر زمان اشاره می‌کند و یادآوری می‌کند که در نهایت، همه به خاک بازمی‌گردند، بنابراین درک حقیقت و واقعیت زندگی ضروری است. همچنین، او نصیحت را به دارویی تلخ تشبیه می‌کند که باید با شیرینی همراهی شود تا مؤثر واقع گردد. در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که زندگی و شناخت خود از طریق تجربه و آگاهی به دست می‌آید.
هوش مصنوعی: چادر را برچین تا محموله را به راه بیندازند، زیرا همراهان این دنیا در حال حرکتند.
هوش مصنوعی: زنان و فرزندان، نزدیکان و دوستان، و بستگان مانند اعضای یک کاروان هستند که با هم در زندگی حرکت می‌کنند و ارتباط دارند.
هوش مصنوعی: نباید در گفت‌وگو دل را ببندی، چرا که بدون حضور آنها ممکن است تنها بمانی یا دیگران به آن حالت دچار شوند.
هوش مصنوعی: آدمی در آغاز از خاک تشکیل شده و در انتها نیز به خاک بازمی‌گردد، پس اگر به این موضوع فکر کنی، درمی‌یابی که همه ما از یک ماده اولیه و یکسان هستیم.
هوش مصنوعی: بهتر است که آدمی به آغاز و پایان زندگی‌اش فکر کند و ارزش وجودی خود را درک کند.
هوش مصنوعی: زمین مدت زیادی بر انسان‌ها می‌گذرد و آنها را در خود جای داده است، و هنوز برخی از انسان‌ها با تکبر و غرور خود را بالا می‌دانند و سر به آسمان می‌زنند.
هوش مصنوعی: یک نفر بر روی قبری فریاد می‌زند که این افراد پادشاهان جهان بودند.
هوش مصنوعی: گفتم تخته‌ای را از روی قبر بردار و ببین که آیا پادشاهی در آنجا است یا تنها نگهبانی موجود است.
هوش مصنوعی: گفت که چه نیازی به کندن تخته است، من می‌دانم که در زیر آن فقط چند تکه استخوان وجود دارد.
هوش مصنوعی: نصیحت و اندرز مانند دارویی تلخ است که لازم است با چیزی خوش‌طعم مخلوط شود تا قابل تحمل‌تر شود.
هوش مصنوعی: این داروی شیرین و خوش‌طعم، از داروخانهٔ سعدی تهیه شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
کریمان مر ضعیفان را نرانند
بخاصه چون به زاریشان بخوانند
خوشا آنانکه هر از بر ندانند
نه حرفی وانویسند و نه خوانند
چو مجنون سر نهند اندر بیابان
ازین گو گل روند آهو چرانند
مفرح‌نامهٔ دلهاش خوانند
کلید بند مشکل‌هاش دانند
چوآنجا جاه بخشان کم زنانند
همه یاری ده شاه زمانند
بدین الحان داودی عجب نیست
که مرغان هوا حیران بمانند
خدای این حافظان ناخوش آواز
بیامرزاد اگر ساکن بخوانند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.