گنجور

حاشیه‌گذاری‌های Polestar

Polestar


Polestar در ‫۲ سال قبل، شنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۴۸ - مقالت پانزدهم در نکوهش رشگبَران:

هر دم از این باغ بری می‌رسد!

 

Polestar در ‫۲ سال قبل، شنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱۰:

خودش ترک نبوده مگر؟

یعنی چه نمی‌ریزند ترکان غیر خون بی‌گناهان را!

 

Polestar در ‫۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۳۰ دربارهٔ قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۷۱:

چقدر قشنگ

 

Polestar در ‫۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۴:

چقدر قشنگ

 

Polestar در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۰۰ در پاسخ به مهدی 20 دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:

من با شما موافقم آقا مهدی

 

Polestar در ‫۲ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲۴ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:

راجع به اشکال در تعزیر:

مذهب غالب در ایران آن زمان، سنّی شافعی بود و مجازات شرب خمر در آن، هشتاد تازیانه بصورت تعزیر است که بسته به رأی قاضی ممکن است به مقدار حدّ چهل تازیانه تخفیف یابد.

 

Polestar در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۴۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۹:

معنای این مصراع چیه؟

هرگز دلی به پای بیابان نمی‌رسد!

 

Polestar در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۳:

مخاطبش کیه؟! شمس تبریز؟!

 

Polestar در ‫۳ سال قبل، یکشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:

این سروده به بدر الدین جاجرمی هم منتسب شده

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۲ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۲۳ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » ترکیب‌بندها » شمارهٔ ۱ : باز این چه شورش است که در خلق عالم است:

شاهکار و دیگر هیچ

ترجیع بند رو بصورت کتابچه با خط زیبا دارم و بارها خوندم

ساله پیش به زیارت قبر محتشم در کاشان رفتم روحش غریق رحمت الهی

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:

دوست عزیزی که پرسید

چرا وقتی سعدی به قونیه رفته، مولوی تکریمش نکرده...

پاسخش اینست که چون مولوی شخصیت متکبر و مغروری داشته و مبتلا به نارسیسیسم بوده

همچنانکه مثنوی خودش را هم که مملو از اغلاط و خطاهاست توصیف کرده به: اصول اصول اصول الدین...

البته این نوع مطاللب به مذاق مولوی‌پرستان خوش نمی‌آید

ولی به هر حال حقیقت ممکنست گاهی تلخ باشد

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۰۸ دربارهٔ حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۳۲:

شاعرش خواجه سعیدالدین هروی است

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۰۲ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد دوم » عمر نرگس:

واقعا زیباست

فقط بیت هشتم بر جبین صبح روشن

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۵۶ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵:

کاش ادامه داشت

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱۲ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۴۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴:

لذتی که در ادراک معانی متعالی است، قابل قیاس با لذات جسمی نیست

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱۲ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۱۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱ - غزل یا لغز:

در پاسخ به ناشناس:

همینگر نه، صحیح است

یعنی اگر حرفهای پریشان هم نمی‌گویم، ولی دست کم حالم پریشان است

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۰۴ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۴۴:

با مجید دری موافقم

 

Polestar در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۳:

در بیت هشتم

و از حیا

باید اینجور بشه: وز حیا

 

Polestar در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۵۴ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۶:

مفهوم بیت چهارم "که خواب مرگ، بیداریست..."

ظاهرا اینست که انسان دائما در خواب غفلت است و وقتی می‌میرد، پرده‌های غفلت کنار می‌رود و از خواب غفلت برمی‌خیزد

همچنان که در حدیث علوی آمده:

الناس نیام، فإذا ماتوا انتبهوا

و در آیه کریمه آمده:

لقد کنت فی غفلة من هذا، فکشفنا عنک غطاءک، فبصرک الیوم حدید.

 

 

Polestar در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۴۶ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۳۴:

بیت پنجم به اشتباه تکرار شده!

 

۱
۲
۳
۷